تا اینکه از سادگی خودشون ناراحت بشن از حرف زدن از کارهاشون.
در یه خانواده ی خیلی خوب به دنیا اومدم و به خاطر شرایط خانواده م با یه خانواده ی خوب ازدواج کردم، همسرم هم یه شغل خوب داره از لحاظ مالی هم خوبیم خودم هم شاغلم. خدا خیلی چیزا بهم داده ولی متاسفانه از مهم ترین و بهترین نعمت یعنی عقل به میزان زیادی محرومم. این موضوع تمام جوانب زندگیمو در بر گرفته. از خدا گله دارم چرا منو اینجور خلق کرده همیشه ناراحتم و یه غم بزرگ رو دلم سنگینی می کنه. ای کاش منم عاقل بودم و با ندونم کاری‌ام آبرو خودمو همسرمو اطرافیانمون نمی بردم. از بین تمام اعضای خانواده ۱۰ نفرم فقط من اینجورم بقیه خدا رو شکر زرنگ و عاقلن
