به نظرم پدر و مادرایی که به جنسیت بچه شون مینازن ( چه پسر و چه دختر) ، پر از عقده و کمبود هستن. ناشی از ضعف شخصیتی که میخوان کمبودهای خودشون رو با اون بپوشونن ـ
نمونه ش رو توی این سایت دیدیم و هزاران مورد که توی زندگی واقعی هم هستن ـ
در هیایوی زندگی دریافتم؛ چه بسیار دویدن ها، که فقط پاهایم را از من گرفت، در حالی که گویی ایستاده بودم، چه بسیار غصه ها، که فقط سپیدی موهایم شد، در حالی که قصه ای کودکانه ای بیش نبود. دریافتم کسی اگر بخواهد، «میشود» و اگر نخواهد « نمیشود»