ترجیح میدین دوستای زیادی داشته باشین اما نه خیلی پیگیر و صمیمی ، یا دوستای کم با رابطه خیلی صمیمی که مثلا هر روز از حال هم خبر داشته باشین یا حداقل هفته ای یه بار پیامی چیزی بدین؟
من خودم دوستی رو تمام و کمال میخوام، از آدم نصفه نیمه بودن خوشم نمیاد ، وقتی با کسی دوست نزدیک میشم واقعا در حد توانم سعی میکنم در تماس باشم پیام بدم یا زمانی که نیازم داشته باشه چه مالی چه روحی من دریغ نمیکنم، اما دوستام هیچوقت اینطوری نبودن ، یه جوری نصفه هستن که نه میتونم کلا بذارمشون کنار نه میتونم مثل قبل باهاشون صمیمی باشم😅
مثلا من با یکی هفت سال هم کلاسی بودم و دوستای صمیمی بودیم به خاطر مدرسه هم که بود مدام در تماس بودیم اما وقتی رشته هامون جدا شد از طرف اون دیگه هیچ تلاشی واسه نگه داشتن این دوستی ندیدم ، بعد مثلا وقتی ترجیح میدم دیگه ازش انتظاری نداشته باشم و شمارشو حذف میکنم بعد مدت ها پیام میده احوال پرسی یا میگه خوابتو دیدم یا فلان کارو کردی؟ مثلا فک کن چند ماهی یه بار😑 برا من سخته کسی که مدت طولانی دوست صمیمیم بود رو الان دوست عادی ببینم ترجیح میدم اصلا دوست نباشیم دیگه🥲
