اصلا مهم نیست چقد در حقشون خوبی کردم
ی رفیق داشتم ک ۱ ماه خونمون مهموم بود از من ۸ سال بزرگتر بود دست ب سیاه و سفید نمیزد حتی کمکم بکنه
نون و نمک منو خورد بعد یجا در حقم ی بدی کرد و حرفایی بهم زد ک باورم نمیشد بچها
پشت سرمم حرف زد حتی همدستی کرد با ی دوست دیگش ک راجب من بدگویی کنه
منو خانوادم در اختیارش بودیم تو بدترین شرایط زندگیش نور بودم براش
باورم نمیشه واقعا دلم شکسته
از بچهای دانشگاه متنفرم
از خودم بدم میاد وقتی یاد حماقتم میوفتم
برا همینه میگن به هیچکس نباید اعتماد کنی و صدتو برا هیچکس نزاری
میگن ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازه س،. خدا رو شکر کن شخصیت واقعیش رو شناختی بیشتر از این در حقش خدمت رسانی نکردی
دستت درد نکنه مراقبش بودی اما چرا حمالیشو کردی ؟
من خیلی گناه داشتم
راستش من جزوه مینوشتم برای ی درسمون توی دانشگاه و بچهای دانشگاه یسریاشون خیلی بدجنسن من در حق همشون خیلی خوبی کرده بودم ولی دوست نداشتم جزومو بدم دستشون بعد این خانوم اومد گفت جزوهارو بفرست تو گروه همه داشته باشن
گفتم دوست ندارم بفرستم هیچکس قرار نیست بابت این فداکاری از من قدردانی کنه گفت کسی ک درس خونه تا الان جزوه نوشته این کمک ب کسیه ک میخواد پاس شه بعد گفتم نمیخوام بفرستمو اینا یهو گفت برای طرز فکرت متاسفم میرم ب بچها میگم تو نخواستی جزوه بفرستی اسمتو میگم
اصلا ی آن هنگ کردم بخدا باورم نمیشد چطور خجالت نکشید از گفتن این حرفا به من وقتی مادرم اونقد در حقش خوبی کرد وقتی پدرم مارو میبرد میاورد
بعد ی مدت ب روش اوردم گفت عصبی بودم ببخشید
واقعا وقتی عصبی هستن من ادم بی ارزشی هستم که سر من خالیش کنن؟؟؟
من افسردگی داشتم مامانم فکر میکرد که اینطوری حالم بهتر میشه برای همین داشت ب دوستم رسیدگی میکرد ک کمار من باشه اونم اومده بود درس بخونه
من الان بیشتر ضربه خوردم مگه چتد سالمه و چند بار زندگی کردم چجور باید میدونستم ک کارم اشتباهه و تهش قراره چی بشه
