حس میکنم گاوصندوق شوهرمم

چرا انقدر منفی فکر میکنن کاربرا 

شوهرت فقط متوجه شرایط مالی هست که اوکی نیست 

قراره بچتون بدنیا بیاد و قطعا وسایل دیگه لازم دارید ، شوهرت میگه تبدبل به طلا بشه هر وقت لازم داشتید برای خرج های ضروری یا اتفاقی طلاها هست ، تا اون موقع توم کیفشو میکنی دیگه

شما درسته طلا دوس نداری ولی بهتره داشته باشی. بالاخره عروسی ای جشنی بدردت میخوره 

طلادو به نیست فروش میخره به خانم نده برای استفاده منظورمون اینه که یه تعدادی بخره برای خانمش بقیه رو بفروشه برا پس انداز اخلاق گند بابامم اینجوری بود مامانم طلا میخرید برا خواهدم بابای بیشعورم میفروخت نمیرفت دنبال کار بعد اون مامانم خرید برای خواهرم قایمش کرد

بلاخره شوهرش چی بهش هدیه داده

بلاخره هدیه بود یا امانت؟

از اول باید بهش میگفت هدیه رو از اسی میخواد آخر توهینه 

میگه دوست ندارم طلا

کادو ی خواهرشوهر رو بفروشید

ازتون مگه همون ۱۳ و نیم می‌خرند؟

اصلا از این کارش خوشم نیومد راستش نمیدونم چرا

حالا بنظر شما اگه شوهر بخواد طلاهایی که زن از خونه پدرش آورده رو بفروشه  برای راه انداختن یه کسب و کار مثلا باید بهش حق داد؟ 

زن حق کامل تصمیم گیری درباره ی اموال و کارهای شخصی خودشو داره به شوهر ۱۰۰ درصد ارتباطی نداره مگر اینکه اون شغل به شوهر به نوعی آزار برسونه که خب نوع شغل رو عوض کن

واقعا حاضرم هرچی طلا خودش برام خریده رو بدم بفروشه اما با تک تک طلاهایی که خونه پدرم بودم و خریدم خاطره دارم دلم نمیاد.... و طلاهای خونه پدرم تقریبا دو برابر طلاهایی که همسرم برام خریده

چرا این جوری به مسأله نگاه می‌کنید 

خب یه پولی داره ، میده طلا ، میده دست زنش .

هر وقت هم نیاز داشت میفروشه 

پولش هم قطعا واسه زندگی مشترک شون و آرامش زنش خرج میشه 

به غریبه که نمیده 

منم همیشه طلا خریدم با پول شوهرم 

۴ بار طلا سنگین فروختم ، ماشین و خونه و مغازه خریدیم 

ضرر هم نکرده اون طلام 

الان هم باز کاری باشه میفروشم واسه زندگیم 

بالاخره هر چی باشه واسه بچه هام هست آخرش 

زندگی مشترک معامله نیس که، باید هر دو طرف با هم بسازن زندگی و آینده بچه ها رو 

والا من شوهر کنم اینجوری برخورد کنه کوفتم نمیدم بهش مشکل و گرفتاری داره طلا بخره قایمش کنه مگه من بانک مرکزیشم امانتدار مال و اموالش که نیستم