۲۸ سالمه
هیچ خواستگاری ندارم
هیچ پیشنهاد جدی ای ندارم
شاغلم تو اجتماعم تیپ و قیافه خوبه ولی اصن هیچی به هیچی دخترای کوچیکتر من تو فامیل و آشنا همه ازدواج کردن بچه هم دارن
دوستام و همسنامم ک نگم بچه های ۶_۷ ساله دارن
دیگ خسته شدم بهم میگن صبوری کن توکل کن دیگ چقدر صبوری ۱۸ سالم ک نیس
وقتی دخترایی ک از ۷_۸ سال کوچیکتر دارن عقد میکنن اصن نمیدونین چقدر دلم میگیره و دلم به حالم خودم میسوزه
اصنم برای مامانم مهم نیس بهش ک میگم میگه چیکار کنم
دیگ خسته شدم
مامانت چیکار کنه اخه
یه سری خانما هستن معرفی میکنن آدما رو به هم
به اونا بسپر
خب مامانت چکار کنه ؟؟
ناراحت نباش مطمئن باش خدا یکی خوب برات کنار گذاشته ک ب وقتش میاد سر راهت
از جیبش شوهر دراره؟
باز پسر بودی یه چیزی مامانت عین خاله من دوره میوفتاد هر دختری رو میدید خواستگاریش میکرد واسه پسراش😂
(از خالم خوشم نمیاد)
مامانت چقد مامان منه
خوبه که شاغلی
اسی دلت نگیره توکل به خدا کن چله حدیث کسا بردار انشالله که به موقع یکی بیاد تو زندگیت قدرتو بدونه و خوشبخت بشی یکی توی 15سالگی میبینی ازدواج ناموفق میکنه ولی یکی توی 35سالگی یکی میاد اونقدر خوشبخت میشه ک نگو همه چی به زمانش اتفاق میوفته نگران نباش
مامانت میدونه چیزی از دست ندادی 😌
منم ۲۹ سالمه چقدر مثل همیم!خیلی دلم گرفته انگار خدا هیچوقت برای ما نخواست
