در روزی که تکرار عددها معنا گرفت،
در ۴/۴/۴، لحظه‌ای ثبت شد که نه مثل قبل بود و نه شبیه بعد.
مثل یک پازل کامل از زمان، با تکه‌هایی از امید، لبخند، و خاطرات.
امروز را قاب می‌گیرم، نه به خاطر عددهایش، بلکه به خاطر حسی که در دلش هست.
یادگاری برای فرداهایی که شاید دلمان بخواهد برگردیم به همین لحظه…
همین امروز، همین چهارِ چهاریِ چهاری!
ساعت ۴ بعد از ظهر
روز چهارشنبه
۱۴۰۴/۴/۴
