سعی میکنم خلاصه توضیح بدم.
میگن فلان کار ثوابه و فلان کار گناهه. شما اینطور درنظر بگیرید که ثواب همون نور و ارتعاش بالاست و گناه تاریکی و فرکانس پایین. برکت و فراوانی مال نور و فرکانس بالاست پس باید نورمونو بیشتر کنیم که درمحدوده برکت و فراوانی باشیم.
زندگی آدما حاصل افکارشونه. افکار تبدیل به گفتار و رفتار میشه پس قدرت افکار مخصوصا افکار گناه رو دست کم نگیرید. ترس، غصه، حسد، خودکم بینی، ناشکری و... همشون افکار گناهن که نحسی و بدبختی میارن چون از جنس تاریکین. من طی دوسال تا الان تلاش کردم افکارمو مثبت کنم اوایل خیلی سخته ولی شدنیه. مسئله دوم زبان و کلمات گناهه یعنی غیبت، پرحرفی، دروغ، تحقیر و توهین، غر زدن، عیب جویی و خرده گیری، تمسخر، ناله و ناشکری، نفرین، پرخاش و لحن تند...
اینا آتیش به برکت زندگی میزنه و چقدر ما ساده میگیریمشون.
اگه نور و برکت میخواید باید مسیرشو باز کنید به قول یه نفر آب از لوله گرفته رد نمیشه