۳۰سالمه و تقریبا همه ی مسیر زندگیمو اشتباه رفتم .اما وقتی بقیه رو نصیحت می کنم بازم بقیه ی خانما همین مسیرو میرن !.
به دخترای جوون میگم ازدواج شما رو از قشنگیای زندگی دور میکنه بجای تعقیب رویاهات باید ظرف بشوری و غذا بپزی و یک شوهر عبوسو تحمل کنی !
به خانمایی که تازه ازدواج کردن میگم تا با شوهرت به تفاهم نرسیدین بچه نیارین چون بعد از بچه اسیر میشین .اما به حرفم گوش نمیدن و تازه بعد از بچه یادشون میاد که شغل و تحصیلات درست و درمون ندارن !
چی باعث میشه ما آدما درس عبرت نگیریم ؟!
