من آباد بودم؛این تو بودی که آتش بر خاکم افکندی.و اکنون،پس از سالها از پایان جنگ،آنگاه که پا در سرزمینم میگذاری،مینهایی که روزی خود کاشتی،خودت را به نیستی میکشانند.نه تو از دود جان بهدر میبری،نه من از زخم، رهایی مییابم.
من درجایگاهی نیستم بگم درسته یا ن اما خیلی خوبه که ادم بعد از سن نوجوونی یه تایمی رو بزاره واسه خودش و کار کردن رو شخصیتش و حداقل وارد جامعه بشه بعد
اینم من از رو شناخت خودم و از دیدگاه خودم گفتم بالای ۲۵
من آباد بودم؛این تو بودی که آتش بر خاکم افکندی.و اکنون،پس از سالها از پایان جنگ،آنگاه که پا در سرزمینم میگذاری،مینهایی که روزی خود کاشتی،خودت را به نیستی میکشانند.نه تو از دود جان بهدر میبری،نه من از زخم، رهایی مییابم.