من رشته م تجربیه
با انتخاب خودم نیومدم
دیدم خوب پیش نمیرم و واقعا نمیتونم تحمل کنم گفتم تغییر رشته بدم به هنر و یا انسانی(همون ماه های اول سال دهم)نزاشتن
انقدر با خانواده دعوا داشتم که ... نه اونا کوتاه میومدن نه من میتونستم،ی سری علت دیگم بود برای تغییر رشته م اینکه از اون محیط فرار کنم،مدرسه م خیلی فشار میوورد و من همیشه نمراتم عالی بود و دچارافت شده بودم خودمم خیلی خودخوری میکردم مثلا خودمو میزدم ی نمره م خوب نمیشد..
خیلی به خودم بد میگفتم مامانمم همین
۳.۴ساعت دعوا...همینجور فوهش کشم میکرد
بعد دعوا منم میومدم تو اتاق خودم خودخوری میکردم
فرداشم مدرسه کلی اذیتم مییکردن
حالا شما فرض کن این روال هر روز نبود ،روال یک روز درمیون زندکی من بود
خیلی اذیت شدم انقدر اذیت شدم که مثلا قرص هم میخوردم تپش قلبم درست نمیشد ...فقط وقتی نماز میخوندم اکی میشد
بعد مامان بابام دیدن من اسیب دیدم سال اخر کمتر بهم میگفتن...
ولی مامانم ول کن نبود بازم
خلاصه ما خیلی خسته شدیم
از اون کسی که نمراتش همیشه ۱۹
۲۰ بود تبدیل شدم به کسی که الان ممکنه بیوفتم ...
نگران آینده مم
بیاید بگید چکارکنم من مشکلی با پشت کنمور بودن ندارم ولی نمیدونم با این حالم و این وضعیت میتونم باز بخونم ؟پشتکارشو دارم...اصلا نمیدونم چی عقلانی هست
مشاور هم هزینه ش زیاده نمیتونم برم
پدرمادرمم از نظر تحصیلی تجربه ندارن راهنماییم کنن
شمانظرتون چیه رشته ای که دوست دارم بیارم اگر بمونم پشت کنکور معلمی عه امسال نیوردم
