گسی هست تو غریبی بدون مادر و خواهر بارداری و زایمان داشته باشه

همینکه همسرت همراهی کنه خودش دنیاس

نگران نباش

خدا بهت نیرو و توانایی میده . من بارداری دومم توی کرونا بود و تنها بودم حتی همسرم هم توی بارداری زیاد کمکم نبود . مادرم هم یک هفته برای زایمانم اومد ولی چون مریضه عملا کار زیادی نمی تونست بکنه اما خدا کمکم کرد و سپری شد 

انشاالله به سلامتی زایمان کنی

عزیزم سخته خودم ا دوران رو گذروندم ولی خدا هست. من مجردی مادرم و از دست داده بودم. همه جا تنها بودم. خواهر هیچ وقت مثل مادر نمیشه. همسرت باشه یه دنیا ارزش داره

تصمیم گرفتی بارداربشی بسلامتی ...آره من ..تو سن کم باردارشدم تو شهر غریب خیلیم دور بودم  تو سال فقط عیدها میرفتم شهرستان..من فقط واسه زایمان دقیقا آخرای ماه رفتم چون بچه ی اولم بود مادرم همراهی نکرد که بیاد ناچار شدم خودم رفتم ولی دقیقا بعد ده روز از زایمانم که  بتونم از جام بلند شم برگشتیم شهرستان،  چون شوهرم مرخصی نداشت ، ولی خوب نگهداریش و استرس حموم بردن بعد ده روز بشدت ترس داشتم همش میترسیدم لیز بخور ،یا آب بره تو صورتش خفه بشه  ،واکسن زدناش و خیلی چیزها بمرور یاد گرفتم ..ولی خوب کلا بچه بزرگ کردن استرس داره ،ازطرفی شیرینایی داره که همش دوست داری که نی نی یو بخوریش 🤣🤣🤣 لپاش  بگیری فشارش بدی یوقتا بیخودی دعواش میکنی گریه کنه قربون صدقه ش بری یه جیغ ادا اصولایی در میاری وقتی نوزاد  اصلا نمیدونم بعضی اداها چیه وقتی مادر میشی در میاری دلت میره براش 😂😂😂حالا بعد تجربه ش میکنی اینارو ،وقتی چهار دست وپا میره وقتی میتونه تکیه کنه گردنش و نگه داره وقتی اولین بار مامان بابا میگه همش قشنگه کنار ترسایی که مخصوصا یه مادر داره و این ترس ادامه دار حتی وقتی بچه بزرگ میشه ..

خواهر من تک و تنها دوران بارداری رو گذروند اونم دوقلو. استراحت مطلق شده بود. قطعا سخت میگذره ولی میگذره. تمام فکر ما پیشش بود ولی خب یه اقیانوس بینمون فاصله ست.الان به خوبی زایمان کرده خداروشکر. ولی بازم فکر ما پیششه به خاطر نگهداری از بچه ها. یک ماه پیشش بودیم ولی خب الان دیگه خودشه.همسرش و خانواده همسرش هم هستن ولی خب خانواده آدم چیز دیگه ست.خلاصه که خواهرم خودش یه پا قهرمانه و به خوبی از پس همه کار داره برمیاد. یادت باشه که زن موجودیست قدرتمند، اونم زنی که در شرف مادر شدنه.

ممنون عزیزم 

خواهرم فرانسه ست. یک هفته بیمارستان موندن و بعد رفتن خونه. بچه ها دوازده روزشون بود که من و مادرم رفتیم پیششون. بلاخره یک ماه هم یک ماه بود.ولی خب جدایی از یه طرف سخت بود، از یه طرف سختی بیشتر الانه که میبینم داره کلافه میشه. ولی به هر حال این روزها هم میگذره. امیدوارم روزی برسه که هیچ عزیزی برای زندگی بهتر از شهر و خانواده و وطنش دور نشه

بله من

سخته خیلی سخته.ولی خب میگذره.من همسرم هم کلا خونه نیست.

برای روزهای بعد زایمان پرستار میگیری راحته.ولی در طول بارداری واقعیت هزینه گرفتن پرستار یا کمکی برای 9ماه زیاد میشه.اگه بتونی بگیری مشکلی نیست.ولی خب کمکی نداشته باشی و ویار هم داشته باشی خیلی سخت میگذره.ببخشید واقعیت رو بهت گفتم که مثل من نشی.من در طول بارداری فقط بالا میارم چیزی هم نمیتونم درست کنم وضعیت آهن خونم افتضاحه...