مثلا از کارها خشونت بارت کم کنی مثلا این دفعه چیزی نشکنید
زمان این جیغ داد آروم آروم کمتر یعنی زودتر سعی کنی به خودت بیایی
ولوم صدات سعی کنی آروم پایین بیاری
اگه اعتقاد داری غسل صبر هم میگن خیلی موثر
و اینکه خودت درحال خشک تو آینه ببین چقدر چهره ات ترسناک میشه نکن این کار خواهر گلم
اگه کسی نزدیکم بشه مثل تو جیغ میزنم(اگه به قصد زدن باشه)، وقتی 16، 17 سالم بود چنان در اتقو میکوبیدم موقع عصبانیت که حس میکردی الانه که ساختمون بیاد پایین، یه مدته بابت فشار کنکور با حرص کتابارو پاره میکردم، الانم میریزم تو خودم چون بابتش خیلی ازم شکایت کردن خونوادم، اما هم چنان جیغ و داد سر جاشه، خودم دارم میبینم اثرات این درون گرایی رو ولی چاره ای ندارم که ، چون اصلا برای حرفم ارزش قائل نمیشن، همیشه مقصر منم و اونی که باید کوتاه بیاد لابد باز خودم
پیاده روی یوگا
طبع غذاییتو عوض کن
آهنگ های آرام
گل وگیاه داشته باش
رنگ های ملایم یاسی و صورتی و سفید و سبز
و....
پس همیشه مقصرت کردن و در نتیجه باید صداتو می‌بردی بالا
دقیقا داستانش همینه تو یه مقاله نوشته بود بچه هایی که همیشه مقصرشون میکنن یا باهاشون بحث میکنن یا تو بحث جلوشون بزرگترا کوتاه نمیومدن یاد میگرفتن داد بزنن تا برنده بشن تو بحث تا خالی بشن و... بزرگ هم بشن دیگ میشه عادت رفتاریشون
بله روان درمانگر تراپیست روانه این یه واقعیته که رفتار درمانی شناخت درمانی جزعی از کارشونه هیچوقت انسان بیمار سمت روان درمانگر نمیره کسایی میرن که توسط بیمارا ،مریض شدن
من رفتم اما تا محیطی باشه که بعضیا توش علاقه به بحث باهات دارن فایده نداره
