▪︎▪︎▪︎▪︎

نشسته‌ام تک و تنها در انزوای خودم 

مچاله می‌شوم از غصه لابه‌لای خودم

کسی نمی‌خرد از اهل شهر حال مرا 

گرفته است دلم دیگر از هوای خودم 

چه راه‌ها و چه بیراهه‌ها که آمده‌ام 

قدم‌قدم همهٔ عمر ، پا‌به‌پای خودم

چقدر با من یک‌دنده قهر کردم و بعد 

چقدر نامه نوشتم خودم برای خودم

درون آینه و قاب عکس می‌گردم 

تمام روز به دنبال خنده‌های خودم

از این دریچه که وا کرده‌ام به سمت سکوت

نمی‌رسد به کسی جز خودم صدای خودم

چه بی‌ملاحظه بیرون زده‌ست از شعرم 

زنی که جا زدم این روزها به جای خودم 

#راضیه_صابریان