سلام دوستان. پسرم امسال میره مدرسه، این دو سه ساله هر کار کردم مهد نرفت،پیش دبستانی نرفت، ژیمناستیک بردمش دو‌سه جلسه رفت آخرش با گریه گفت نمیرم، چون من نمیرفتم داخل و پشت در منتظرش میموندم.
این هقته دو جلسه با من و پدرش جدا جدا ، رفت تکواندو، خیلیییی هم مشتاق بود ، گفتیم یکی دو جلسه همراهش بریم داخل، بعدش دیگه مستقل و تنها باشه اون یکساعت،
همش میپرسه کی باشگاه دارم، حالا گفتیم جلسه بعد دیگه نمیشه ما بیایم داخل خودت باید بمونی باز میایم دنبالت ، بارها هم این چیزارو توضیح دادم در مورد مهد و مدرسه و باشگاه و...
دست کرد گریه زاری و مخالفت که نمیرم و... چون شما نمیمونید، پدرش هم خیلییی عصبی شد، گفت حتماًااا باید بری و ادامه بدی. خلاصه شد دعوا با پسرم.
میخوایم از این وابستگی در بیاد واقعاً ، هیچوقتم جایی تنهاش نذاشتیم که نریم دنبالش و حس نا امنی کنه. کسی تحربه مشابه داشته؟ اجبار به بردنش یا به میل و خواست بچه عمل کنیم ؟
