حالم خوب نیست ...

فقط مشکلاتی که الان داری رو ضرب در ۱۰۰۰ کن و بعد از ازواج رو تصور کن

ایشونم ۲۱ سالشونه؟؟

خب علاقه رو باید تو مرحله آشنایی فاکتور بگیری، ایشون الان تو سنی هستا که به پختگی نسبی باید رسیده باشن ، یعنی تکلیفش با خودش باید مشخص باشه اگه غیر از این باشه مشکل داره ، اختلافه سنیتون ۱۱ ساله این تودش میشه یه دهه اختلاف فکر و لقیده 

فقط گلم تمامه انرژیت برای رابطه ای که هنوز سرانجامی نداره نذار که بعدا روحت خسته نشه 

این حرفه نیست به خدا این حرفه یه رواشناس بود که به خودمم توی دنیای واقعی ثابت شد اصلا هدفم منصرف کردنت نبود؛ فقط خووستم با دیده بازتر به موصوع نگاه کنی 

خب این خودش مهارت میخواد متاسفانه اکثره ماها این مهارت رو نداریم چون یاد ندادن، شما بهترین راه برات مشاوره حضوریه اگه ایشون نیومدن شما خودت تنها برو ببین چیکار باید انجام بدی بعد خوده مشاورا ترفدهایی رو دارن اجرا 

البته هر مشاوری نه حتما مشاوره مجربی باشه

باید با خودت رو راست حرف بزنی عاقه رو بذاری کنار تمام نکات مثبت و منفی ایشون رو روی کاغذ بیاری بلد معیارهای اصلی خودت رو بنویسی و بدونه تعارف با خودت و صادقانه اینارو با هم تطبیق بده؛ ببین به جه نتیجه ای میرسه 

فقط این رو بدون تحمله چند روز و چند ماه غمه فراق خیلی خیلی راحت تر از تن به زندگی بدی که بعدها زبونم لال دچاره مشکل بشی 

😙😙😙😙😙😙😙😙😙😙😙

دوست عزیز میخوام از تجربه خودم برات بگم منم با یه همچین فردی دارم زندگی میکنم وختی دوس بودیم هم همین شکلی بود همش بهونه همش قهر و منت کشی از طرف من هیچ وخ هییییییییچ وخ نشد که تو این مدت بگه منم مقصر بودم همیشه من مقصر بودمو باید معذرت خواهی میکردم و تا هفته ها منتشو میکشیدم وختی دوس بودیم و من دوسش داشنم فکر اینکه ازش جدا بشم برام خیلی سخ بود الان نزدیک به دوسال عروسی کردیم و یه بچه 6ماهه دارم و هر روز بدتر از قبل شد و من الان شاید میتونم بگم یه مرده متحرکم و هیچ امیدی به زندگی ندارم اما الان به خاطر بچم باید تا اخر عمرم بسوزم چون تحمل دوریشو ندارم حتی خانواده خودش ترکش کردن فقط خواستم بگم از رو احساس تصمیم نگیر و فک نکن بعد ازدواج بهتر خواهد شد عمراااااااا کاش منم اون موقع اشتبا نمیکردم یا کاش حداقل بچه دار میشدم برام دعا کنین