خیلی حالم بده حس میکنم مادر خوبی برای پسرم نیستم، کل زندگیم شده تردید، دوست داشتم برم سرکار بچمو گذاشتم مهد که هم از تنهایی در بیاد هم من بتونم برگردم سرکارم ولی باز تردید دارم که اونطوری کارام بیشتر میشه و کمتر میتونم باهاش وقت بگذرونم. خیلی تنهاست. موقعی که تو خونست حوصلش سر میره، من سعی میکنم سرگرم کنم ولی دوست داره با بچه ها بازی کنه، پارکم نزدیکمون نیست که بتونم راحت ببرم و بیارم... از خودم و وضعیتی که هستم متنفرم
خدا باعث بان ی این وضعیت رو لعنت کنه
من از الان منتظرم بچم چهار سالش بشه بزارم مهد شاغل هم نیستم ولی بچه باید با بچه ها رشد کنه منم حوصله ام نمیکشه هی بازی کنم باهاش پارک هم میبرم الان واقعا الکی ناراحتی مهد براش خیلی خیلی خوبه
خودت باهاش بازی کن ، یا همسایه ای ندارین که بچه داشته باشه؟ باهم بازی کنن
خودتون رو اذیت نکنین خانم
مطمئنا رفتن شما به سرکار از لحاظ مالی به پسرتون کمک میکنه
و ضمنا از کلاس های آموزشی برا پسرتون استفاده کنین
منم مثل شمام همش فکر میکنم مادر بدی هستم ،همسر بدی هستم تو کارای خونه کم کاری میکنم ،فرزند بدی هستم برای پدر مادرم و...
شاغلم هستم ،همش فکر میکنم کم کار میکنم و کم می‌زارم
شبا با استرس همین چیزا از خواب میپرم
خودم بازی میکنم ولی میدونی اونقدری به وجد نمیاد از بازی کردن با من انگار خوش نمیگذره با من... دارم یه همسایه پسر بزرگ داره روم نمیشه و دوست ندارم خونش برم ساعت خوابشونم با ما فرق داره شبا دیر وقت میخوابن و دیر بیدار میشن وگرنه میشد تو حیاط باهم بازی کنن
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
