خدا خیرت بده
بچه ها من انگار تک فرزندم
خواهر و برادرام انگار وجود ندارن
موقع نظر دادن و دخالت کردن حاضرن
موقع بیماری خودشون و نیازهای خودشون میان سربار پدرمادر میشن
ولی موقعی که بهشون نیاز هست غیب میشن و مثلا سرشون شلوغه
مادرم بیمارستانه انگار نه انگار
همه بار استرسش به دوش منه
خودمم بچه دارم نمیتونم مدام سر بزنم
همش مادرم و پدرم حس ناکافی بودن بهم میدن
چون از اونا هیچ انتظاری ندارن
به من زنگ زدنی با گلایه حرف میزنن
چرا خبری نیست ازت؟ چرا زنگ نزدی چرا نیستی !
من در حد توان خودم میتونم حضور داشته باشم
هفته ای دوسه بارو سر میزنم خونه شون
نمیتونم کلا اونجا باشم که!