دلتون میگیره چکار میکنین من خیلی دلم میگیره ده سال گذشته ولی هنوزم عادت نکردم بچه دارم ولی بعضی وقتا واقعا دلم میخواد بزنم بیرون هیج جا هم ندارم برم شمایی که غریب هستید چجوری حالتونو خوب میکنید دقیقا الان حالم افتضاحه دارم خفه میشم کسانی که دوست دارن بیان درد دل بقیه لطفا قضاوت نکنین زخم زبون نزنین
هیچ جوره نمیشه بری شهر خودت؟
من شووهرم محل کارش ی کوچولو دور
هرچی اصرار کرد بریم بهش گفتم نههه عمرا
خودت برو بیا
منم ۱۲ سال داره میشه تو شهر غریب هستم. یه دختر ۸ سال دارم . با هم وقت میگذرونیم . گوشی و تلویزیون و کارهای خونه . با بچه ات برو پارک.
والا من اگر شهر خودمم بودم بازم دلم نمی‌خواست خونه کسی برم
اهل رفت و آمد نیستم اصن
از دور بودن هم خیلی راضیم
منم شهر غریبم منم واقعا بعضی روزا دلم خیلی میگیره خییییییییلی
چند تا دوست دارم هر از گاهی میرم پیش اونا یا اونا میان خونم البته مثلا ماهی یه بار نه هرهفته
گاهی اوقات فکر میکنم دارم دیوونه میشم تو خونه
من ی سال رفتم شهر غریب واقعا لذت بردم
شماها رو نمیتونم درک کنم اینطوری میگید من دوست دارن برگردم ب اون روزام....
اینجور وقتا باید برای خودت یه کار و سرگرمی دست و پا کنی و چند تا دوست و رفیق پایه و خوب پیدا کنی
گوشی
تلویزیون
کتاب
کارهنری
گلم بگم. من از شمالی ترین نقطه ایران اومدم بندرعباس و ساکن هستم الان هم پنج سالی گذشته
اما خودتو با بچه ها سرگرم کن گاهی برو بیرون
اما من کارمند هستم و شاید شما خانه دار باشین و براتون سخت تر باشه ولی من هم پذیرفتم این قضیه غربت رو و به راحتی باهاش دارم کنار میام
صبر میکنم تا بگذره چه میشه کرد .
گاهی میرم حمام
گاهی یه مداحی گوش میدم
گاهی خودتراپی میکنم
بعضی وقتا هم چایی دم میکنم یه استکان برا خودم میریزم و میشینم تو آشپزخونه و با خودم حرف میزنم این یکی خیلی حالم رو خوب میکنه .
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
0 ثانیه پیش
2 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
