به نظرتون یه زن حتما باید کار کنه

سلام، ببخشید خواستم پاسخ کوتاهی بنویسم.
زن و مرد توی ازدواج دنبال صفت های مخالف خودشون هستند و از صفاتی که مشابه خودشون هست، بی زاری می جویند.

خانم ها اهل قهر و ناز هستند، از مرد هایی که اهل قهر و ناز باشند خوششون نمیاد.
آقایونی صعه صدر دارند و به سادگی دلخور نمی شوند. به خانم های عاطفی و احساسی علاقه دارند.
آقایون منطقی و قاطع هستند و از موضع قدرت به زندگی نگاه می کنند. از زن هایی که رییس بازی در میارند خوششون نمیاد.
زن ها با محبت کردن و نرمی تاثیر روی افراد می گذارند. آقایون به خانم هایی که ظریف و مهربون هستند علاقه دارند.
آقایون دوست دارند بزرگی کنند و خرج همه ی مردم روی زمین با اوونا باشه. خانم ها از آقایون خسیس خوششون نمیاد.
خانم ها خسیس هستند. معمولا چیزی که به دست میاورند برای خودشون نگه می دارند. به آقایونی که دست و دلباز هستند علاقه دارند.
می بینید دقیقا صفات بر عکس هستند.
تصور کنید اقایی که اوا خواهری باشه و لاک بزنه و لباس صورتی بپوشه. چه قدر چندش هست چنین فردی. ولی همین آقایون علاقه به خانمی دارند که همین روحیات رو داشته باشه. برعکس همین هم صادق هست. آقایون وقتی خانمی که رییس بازی در میاره و قلدر رفتار می کنه، حس می کنن این خانم سیبیل داره و باید مش مرتضی صداش کنند. اصلا جذابیتی نداره. ولی خانم های از آقایی که نسبت به خانواده اش استقلال داره، روی پای خودش ایستاده، سر کار کسی نمی تونه بهش زور بگه، کنارش حس امنیت می کنند رادوست دارند.

این رو مرد بایستی قبول کنه که وقتی خانمی سر کار میره، درآمدش رو دوست نداره خرج چیزی کنه. یعنی انتظاری نبایستی از اوون خانم داشت که حتما درآمدش صرف چیزی بشه. ولی اگر دوست داشت برای خونه یا همسرش خرج کنه. برای همین هست که بعضی از آقایون کلا با کار کردن خانم ها موافق نیستند، چون به نظرشون این منطقی به نظر نمی رسه. بنده صحبت کردم با افراد مختلف و نظر خواهی کردم.
خود خانم ها هم از لحاظ عاطفی دوست دارند شوهرشون براشون خرج کنه. ولی برعکس وقتی زن برای شوهر خرج میکنه، شوهر غرورش خورد میشه.
بنده مخالف کار کردن زن نیستم، دختر خانمی که باهاشون آشنا شدم شاغل هستند. دانستن این ها کمک می کنه که از بروز بحث ها جلوگیری بشه.

نرو ... و حتما حتما نیازها ت رو بگو و مراعات نکن 

ببین اسراف و تجمل گرایی نکنی ها ولی از خواسته های ب حقت نزن

سلام داداش 

الان ب عنوان ی مرد راهنماییم کن 

من همسرم خونه و ماشین ندارد اما متاسفانه خانوادش پدر و مادر و خواهر و برادرانش ازش سو استفاده میکنند و این سده قرض می‌کنه براشون چیز میز می‌فرسته و پول .

اما برا من و بچم باید هزار باز بگم ک مثلا گوشت بخر چ با خوبی چ حال تو دعوا .

خرج های ضروری رو ب زور میده .

و از من توقع داره برم شاغل بشم ک خرج زندگیمون رو بدم 

الان میترسم شاغل بشم همه حقوقم رو بگیره و نزاره برا خودم هیچ خرجی کنم چون دعوا خوب بلده راه بندازه .

اصلا نمی‌دونم چکار کنم 

از ی طرفی دلم میخواد شاغل بشم ک مثلا برم باشگاه و... ب خواسته خودم هم برسم 

اما کمون نکنم با این اخلاق همسرم بتونم ب خواسته هام برسم و فکر میکنم ذعواهامون بیشتر میشه و فکر میکنم اتفاقا خرج کردن برا اون خانوادش بیشتر میشع

بخدا هرج های و نیاز های واجب مثل گوشت و... رو هزار بار باید بگم ی پیام بالاتر برا ی کاربر دیگه گذاشتم بخون راهنماییم کن لطفا 

اصلا خیلی اذیت می‌کنه پول نمی‌ده 

خیلی بده

😩خدابهت توان بده

اره دیدم ماشالله حتی یبارم بالانیاوردن تااخر

منکه درحالت عادی حالم خوب نیست چ برسه بارداری😂

دقیقا منم اگه یه روز بخام بچه دار بشم حتما اول وسایل چیزای بزرگ سیمونی رو خودم کار میکنم میخرم چون فقط من نیستم که خواهرم هنوز جهیزیه میخاد بعد برا من بکنن برا اونم باید بدن گناه دارن واقعا

کاش حداقل آدم از شوهر شانس بیاره خودش گردن بگیره که ما شانس نداریم 🥲

توی این دوران ترجیح میدم استراحت کنی

هیع پیشونیه دیگه

خدا به زندگی شما برکت بده. جسارت هست بنده صحبتی کنم. یک ماه هست با خانم گلی در دوران آشنایی هستم. شما قطعا بیشتر از بنده تجربه دارید.
من هم خونه و ماشین ندارم.
یک زمانی مردم 2 میلیون حقوق می گرفتند و پژو 206 رو به قیمت 15 میلیون می خریدند. الان 15 تومن حقوق می گیرند و کوییک ساده 400 تومن قیمت داره.
یا 2 تومن حقوق می گرفتند و خونه ی خوب 100 میلیون بود. الان 15 تومن حقوق و کمترین قیمت خونه 1.5 میلیارد هست.
خونه رو میشه با چند سال پس انداز خرید. اما فکر نکنم توی سن و سال ما کسی به راحتی بتونه صاحب خونه و ماشین باشه. اوونا دهه شصتی ها بودند.

اگر همسرتون در حد 10% یا 20% درآمدش رو به خانواده اش کمک می کنه، به چشم سرمایه گذاری نگاه کنید. خدا بهش برکت می ده ولی مثلا اگر 50% یا 60% رو اختصاص می ده، شاید بهتر باشه با مشاور صحبت کنید.
بنده از شرایط و ملاک های شما و همسرتون اطلاع ندارم. به صورت پیشفرض پیشنهاد می کنم بگذارید خودش کاستی ها رو ببینه و خرید کنه. مثلا دیدید گوشت چرخ کرده تمام شده، امروز کوکو سیب زمینی درست کنید. بلاخره بعد از مدتی همسرتون از شما می پرسه که گوشت خونه تموم شده؟ کاشکی می دونستم. خودش تهیه می کنه. این یک حس مسئولیت لذت بخش به همسرتون میده. ولی مثلا وقتی مثل مادر به فرزرند باهاش رفتار بشه که فلان چیز تمام شده، بخر دیگه. مغزش حالت دفاعی می گیره و دوست نداره انجام بده.

شاید شخصیت شما به گونه ای باشه که کار کردن رو دوست دارید. این نظر رو روانشناس باید بدهد. چون فرمودید دوست دارید ادامه تحصیل بدید، سر کار برید و کلمه ی پیشرفت رو توی صحبت های شما دیدم. دست و پا شکسته چیزی که متوجه شدم، شما در تابع های شخصیتی خودتون Te یا Ti ممکن هست داشته باشید. این ها معمولا بین مغز های آقایون بیشتر مشاهده میشه اما درصد قابل توجهی از خانم ها هم مثل شما هستند. به فرض این که درست تصور کرده باشم، بنده پیش بینی می کنم که اگر شما سر کار بروید، نه حتی کار تمام وقت، هفته ای 16 ساعت هم کافی هست. یک حس خوبی به شما دست خواهد داد.
در عین حال، معمولا خانم هایی که علاقه به کار کردند دارند، علاقه ای به استقلال مالی ندارند. احتمال میدم که شما بخاطر پول سر کار نخواهید رفت. بعد از کار کردن آن موقع شاید خودتون درآمدتون رو برای زندگی خرج کنید و از این کار لذت ببرید. بنده دیده ام خانم های که به استقلال مالی پا فشاری می کنند، قبلا توسط پدر و مادر یا حتی همسر خود دچار فشار مالی شده اند. از این رو مغز دستور استقلال مالی رو صادر می کنه.
فقط توجه کنید که شوهرتون احساس کوچکی بهش دست نده، مثلا درصد پولی که دوست دارید توی خونه خرج بشه رو به خودشون بدید تا خرج کنه. مساله دوم این هست که مدیریت خانواده با خود شماست. اگر شغل شما وقت و انرژی زیادی از شما بگیره. کانون خانواده ممکنه سرد بشه که همین مشکلات خودش رو بوجود میاره.

این که شما کار کنید و به زندگی مشترک کمک کنید، کار خوبی هست و به احتمال زیاد به زندگی مشترک شما کمک خواهد کرد. کافی هست نرم خوی و مهربان باشید، سعی کنید کوچیکش نکنید، سرش داد نزنید، حس کنه همیشه کنارش هستید. اوون موقع همسرتون دوست داره هرچیزی که شما دوست دارید رو فراهم کنه.
باز هم عرض می کنم بنده از شرایط خانواده شما اطلاعی ندارم، همه ی شرایط رو پیش فرض در نظر می گیرم.

از ابتدای ازدواج باید میگفتی سیسمونی وظیفه خونواده دختر نیست 

اگر از پس هزینه‌های ابتدایی باباشدن بر نمیای کلا نی نی نیاریم تا بتونی 

من با همسرم صحبت کردم و قبول کرد. باید صحبت کنی بگی واقعا خیلی ضایع است ب عنوان پدر و داماد چشمت ب دنبال دست پدر خانمت باشه ... بعدم کی گفته سیسمونی باید صفر تا صد باشه یه ملزومات کلی ‌که تازه بخش زیادیش رو بعد از تولد ادم میفهمه لازمه یا نه و باید بذاره بعد تولد بخره 

بعدم زمان قدیم سیسمونی در حد تشک و پتو پارچه و قنداق بوده همین اونم چون فروشی وجود نداشت و باید برای بچه تهیه میشد مادر عروس با عشق و علاقه درست میکرد نه با اجبار و باید 

بله من شاغلم و سر هردو بارداریم تا اخر 8ماهگی بارداریم سرکار رفتم و ماه ااخرو استعلاجی گرفتم 

و تعطیلات 

ینی هردو بچه هام تو فروردین اومدن ک نصفش تعطیل و نصفشم استعلاجی با چند روز اسفند ک میش 1ماه

معلمم و دیگ وصعیت این بود و تحمل کردم

اتفاقا تو خونه میموندم بد خلق میشدم نمیدونم چرا

تو محیط کار چندتا ادم میدیدم میگفتم و میخندیدم دلم باز میشد ولی خب خیلی. خسته میشدم 

شرایط بارداری فقط باید تمرکزتون رو سلامت بچه و مادر باشه حالا اگه بارداری آسون و معمولی دارید به کارتون هم ادامه بدید

اگه حالتون بد میشه باید فعلا از کار بیرون فاصله بگیرید