سلام دوستان یه چیزی ذهنمو مشغول کرده هرچقدرم راجبش میگردم چیزی پیدا نمیکنم،من بچگی تا هفت یا هشت سالگیم وقتی چشامو میبستم و پتو رو میکشیدم روصورتم یعنی در تاریکی مطلق،ماه رو میدیدم...یا میدیدم در یه جایی مث اینکه همه جا از شن هستش دیوار، سقف،زمین،دارم میگردم،مث پرواز کردن میموند،هرجا رو نگاه میکردم و اراده میکردم میرفتم سمتش،ولی بعد ک بزرگ شدم دیگه ندیدم،هرچقدرم زور زدم ک بازم تجربشون کنم نشد،شما دلیلشو میدونید؟ایا برای شما هم اتفاق افتاده؟
قصه هاي بچه گانه
تورویاوخیال رفته بودی کودکی این حس بیشتره واسونترمیشه تصورکرد
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
