اینجا کسی کسیو نمیشناسه پس الکی نگید واقعا دوست داشتید شاغل بودین یا با پول همسر یا پدرتون راحت زندگی میکردین؟(البته اگه همسر و پدر پولدار داشتین)
از این لحاظ میگم که با شاغل شدن دیگه وقت برای رسیدن به خودت و تفریح نداری همش خستگیه
من شاعل بودنو دوس دارم
معلومه اگر پول لازم نداشتم کار نمیکردم
الانم بیکارم البته
شاغل میشدم
ادم وقتی شغل نیست میگه کاش شاغل بودم. وقتی هم شد. میگه کاش نبودم و پولهار و راحت خرج می کردم
شغل پاره وقت که ساعتش دست خودم باشه
نه اداره ای و نه استخدامی
اینطوری آره
حقوقش برام نیست و فقط برای سرگرمی
شرایطم اگر متفاوت بود شاید
ولی درکل شاغل بودن رو دوست ندارم
ترجیحم اینه وقتم رو صرف چیزی کنم که دوست دارم
شاغل بودن رو انتخاب میکنم چون آدم صرفا خونه داری نیستم
ابدا.کار بیرون مساویه با ذهن بهم ریخته تن خسته غرور شکسته و تحمل یه مشت گاو
شاغل بودن و مستقل بودن اینکه یه مقداری از پولو با زحمت خودت بدست بیاری خرج کنی بنظرم لذتش بیشتره و ذوق داره
تا ۴۳سالگی کار کردم. بعد از سه چهار سال از ازدواج دومم گذشت دیگه کار نکردم.خسته شدم .
صد البته دوست دارم شاغل بشم پس واس چی من درس میخونم😕
خیر من آدمه شاغل بودن دائم نیستم
من اولی ک ازدواج کردم رفتم سر کار، بعد دیدم خییییلی داره بهم فشار میاد و شاغل بودن توی متاهلی زمین تا آسمون با مجردی فرق داره . و چون برای رفع نیاز های اساسی نیازی ب پول من نبود ، ترجیحم ب این بود ک کارمند نشم . اما دورانی ک مجرد بودم میرفتم سر کار، خیلی خوب بود ، درآمد داشتم ، از سر کار برمیگشتم میرفتم کلاس ، بعد هم خونه شام حاضر و آماده، خستگی ام در میرفت
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
