دوستش پشت سرم یه حرفایی زده بود به گوش شوهرم رسید،اومد چاقو برداره بره سروقتش هرچقدر قسم دادم گریه کردم نکن انگار صدامو نمیشنید.
دیگه دیدم راهی نیست به پاش افتادم گفتم توروخدا نکن،من جز تو هیچکسو ندارم تو شوهرمی،بابامی،مامانمی،نکن هرچی گفته گفته.
دلش سوخت چاقو از دستش افتاد خم شد بلندم کرد.
الان حس میکنم خیلی کوچیک شدم جلوش.
شوهرت از سلامت روانش مطمئنه؟ اخه چاقو؟!!!
دوستش گفته بود هیچ حواسش به زنش نیست معلوم نیست زنش چیکار میکنه فردا که آبروش رفت میفهمه،در حالی که اصلا اینجور نیست من بی خبر از شوهرم حتی سوپر مارکتم نمیرم.
نه از یه فاجعه جلو گیری کردی
مجبور بودی
نه کوچیک نشدی به صلاح نبوده وقتی عصبانیه چنین کاریی کنه
و این کارو بخاطر خودش کردی
نگوو رفیقش بگو نارفیق
باید میرفت چاقو چاقو میکرد طرفو
اگر تهمت الکی ب شما زده
شما چرا هندی بازی دراوردی
خوب کاری کردی
زندگیت رو حفظ کردی
شوهرت نیومد به تو بگه مگه چیکار کردی که دوستم این حرفا رو زده
مگه چی دیده ازت و به تو اعتماد کامل داشت و خواست بره سراغِ اون
شما هم بخاطر همین شوهر و زندگیت اشکالی نداره یه بار اینکارو کنی
نه خوب کردی
