دیروز تولد مریم میرزاخانی بود🤍🌸

دوست عزیز خیلی ممنون به خاطر این تاپیک عالی. منم یه چیزهایی می گذارم. 

در روز ۲۲ اردیبهشت ۱۳۵۶ (۱۲ مه ۱۹۷۷)، دختری در تهران متولد شد که چند دهه بعد، نامش در تاریخ علم و دانش با کسب بالاترین مدال افتخار در ریاضیات، "مدال فیلدز"، ثبت شد. مریم میرزاخانی، نخستین زن و نخستین ایرانی برنده این جایزه، به الگویی بی‌همتا برای جوانان علاقه‌مند به علم، به‌ویژه زنان، بدل شد. داستان زندگی او، آمیزه‌ای از نبوغ، تلاش آرام و نگاه عمیق به زیبایی ریاضیات بود.

روحش شاد 

یکی از افتخارات ایران زمینه که باعث سربلندی ماس

روزهای آغازین در تهران مریم در خانواده‌ای فرهنگی و معمولی به دنیا آمد. پدرش مهندس برق و از مدیران شرکت برق منطقه‌ای بود و البته با علایق ملی و از فعالان نهادهای معتبر نیکوکاری است. علاقه‌ی مریم به ریاضی از سال‌های دبستان جرقه خورد اما دوران راهنمایی بود که درخشش واقعی‌اش آغاز شد.ورود به دبیرستان فرزانگان (وابسته به سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان) راه را برایش هموارتر کرد. معلم‌هایش، که به‌خوبی استعداد خارق‌العاده او را درک کرده بودند، از همان زمان فهمیدند با استعدادی فراتر از عرف مواجه‌اند. 

در المپیادهای ریاضی کشوری و جهانی، مریم میرزاخانی درخشید. او در سال‌های ۱۹۹۴ و ۱۹۹۵ در المپیاد جهانی ریاضی، دو مدال طلا دریافت کرد و در سال دوم، با کسب نمره‌ی کامل، نام ایران را بر بام المپیاد جهانی نشاند.این موفقیت‌ها در فضایی حاصل شد که هنوز بسیاری تصور می‌کردند ریاضیات و علوم دقیق، حوزه‌هایی مردانه هستند. اما مریم با آرامش و تمرکز، مسیر خودش را می‌رفت.

تحصیل در دانشگاه شریف و مهاجرت به آمریکا پس از پایان دوران دبیرستان، مریم وارد دانشگاه صنعتی شریف شد؛ جایی که خیلی زود به یکی از چهره‌های برجسته‌ی علمی دانشگاه بدل شد.او با نوشتن مقاله‌ای درباره نظریه گراف‌ها و مسیرهای همیلتونی، توجه استادان را جلب کرد. این مقاله که با همکاری یکی از دوستانش نوشته شده بود، در سطح جهانی مطرح شد.در سال ۱۹۹۹، برای ادامه تحصیل به دانشگاه هاروارد رفت. مریم در آمریکا نیز با همان وقار و علاقه‌ی عمیق به اندیشه، خود را در دل جامعه‌ی دانشگاهی جا انداخت. استاد راهنمای دکتری‌اش، کرتیس مک‌مولن (دارنده مدال فیلدز)، بعدها درباره‌ی او گفت: «مریم نگاهی غیرمعمول و جسورانه به مسائل ریاضی دارد؛ به طرز عجیبی تصویری فکر می‌کند، طوری که گویی در ذهنش روی سطوح پیچیده قدم می‌زند.»

مدال فیلدز؛ شکستن سقف شیشه‌ای
 در سال ۲۰۱۴، در همایش جهانی ریاضی در سئول، نام مریم میرزاخانی در کنار سه مرد دیگر به عنوان برندگان مدال فیلدز اعلام شد. این مدال که معادل نوبل در دنیای ریاضی تلقی می‌شود، هر چهار سال یک بار به ریاضی‌دانان جوان زیر ۴۰ سال اهدا می‌شود.وقتی عکس مریم در کنار دیگر برندگان روی جلد نشریات بین‌المللی نشست، جهانیان با چهره‌ی یک زن خاورمیانه‌ای آشنا شدند که از دل معادلات، تا بلندای افتخار جهانی بالا رفته بود.جالب آنکه خود مریم، علاقه‌ای به شهرت نداشت. پس از دریافت مدال فیلدز گفت: «من واقعاً خوشحال هستم اگر این جایزه الهام‌بخش دختران و زنان جوان در مسیر ریاضیات شود، اما هدف اصلی من همیشه درک زیبایی ریاضیات بوده.»

مریم میرزاخانی با یان واندراک، دانشمند علوم کامپیوتر اهل جمهوری چک ازدواج کرد. آن‌ها یک دختر به نام «آناهیتا» داشتند. زندگی خانوادگی برای مریم از اهمیت زیادی برخوردار بود، و او تلاش می‌کرد میان پژوهش و مادر بودن، تعادلی انسانی برقرار کند. اما در اوج بلوغ علمی‌اش، بیماری سرطان به سراغش آمد. نخست سرطان سینه، و سپس گسترش به استخوان‌ها. او مدت‌ها با بیماری جنگید اما سرانجام در ۲۳ تیر ۱۳۹۶ (۱۴ ژوئیه ۲۰۱۷)، در سن ۴۰ سالگی، درگذشت. مرگ مریم، واکنش‌هایی گسترده در ایران و جهان برانگیخت؛ نه فقط به خاطر جایگاه علمی‌اش، بلکه به‌دلیل شخصیت الهام‌بخش و راهی که برای نسل‌های آینده گشود.

♥️♥️♥️♥️♥️♥️🤝

 
مریم میرزاخانی، نماد نسلی بود که نشان داد مرزهای جغرافیایی و جنسیتی، نمی‌توانند مانعی بر سر راه نبوغ و عشق به دانایی باشند. او هرگز ریاضیات را صرفاً برای حل مسائل پیچیده نمی‌خواست؛ بلکه به آن مانند هنرمندی که غرق در زیبایی خطوط و فرم‌هاست، نگاه می‌کرد. در روز تولدش، بیش از آن‌که فقط از افتخارات او بگوییم، باید از نگاه انسانی، آزاد و کنجکاوش به علم سخن بگوییم. زنی که بی‌صدا، ولی قدرتمند، ساختارهای کهنه را شکست، و تصویری تازه از دانش و انسانیت ارائه داد.