اگ عاشق کسی بشید ک میدونید تهش بدبختیه چیکار میکنید

نه قبول نمیکنم

وقتی عشق باشه دیگ‌نمیتونی با عقل تصمیم بگیری 

نه قبول نمیکنم 

نه 

معلومه که نه 

چون من بر اساس احساساتم تصمیم نمیگیرم 

این احساس دوست داشتن سر یه زندکی نرمال هم کم میشه چه برسه یه زندگی داغون 

نه چون این همه مشکل اصلا اجازه نمیدن بخوام از بودن کنارش لذت ببرم

نوچ 

این عشق نیست ظلمه در حق خودت 

ولش میکنم حال روحی خودم الویت داره برام دلم نمیخواد اسیب ببینم 

من تا الان یه کاربر خاموش بودم ، برای جواب دادن به تاپیک شما کاربری ساختم . متاسفم که با بقیه هم نظرم ولی میخواستم اینو بدونی که این مسیری که شما ازش حرف میزنی مساویه با روزی هزار بار پشیمونی! من سن آنچنانی ندارم (همش نوزده سالمه) و تجربه ی زندگی مشترکم ندارم حتی عاشق هم نشدم اما با همه ی اینها فکر میکنم که آدم در نهایت از زندگی ارامش میخواد نه بدبختی و طلاق .

به نظرم به احتمال زیاد داری درست فکر می‌کنی(در این مورد که به طلاق ختم میشه) ، اصولاً آدم می‌تونه نتیجه ی خیلی از ازدواجا رو به راحتی حدس بزنه ولی امان از عشق و عاشقی ...

مگه آدم چند دفعه قراره زندگی کنه که اینطوری با ایشالا ماشالا تصمیم بگیره که اگه خدا کنه فلان نشه ..

دخالت خانواده برای دخترای امروز اصلا قابل تحمل نیست ، اصلاا

کاش احساسی تصمیم نگیری ، گناه داری خواهرم .