تو عقد یه مسائلی پیش اومد که شوهرم خیلی از طرف خونوادش دلسرد شد اینم بگم پیش مامانش بزرگ نشده نامادری بالا سرش بوده البته این حرف رو شوهرم اومده بود خونه بعد تلفنی زنگ زد به مامانش اینو گفت
بنظرتون با مادرشوهرم حرف بزنم ؟
خدامیدونه با اینکه دل خوشی ازش ندارم شوهرم میگه نمیخاد زنگ بزنیم میگم نه مادراته هر چندوقت زنگ بزنیم
دخالت نکن
خودشیرینی نکن
وقتی تشخیص میده زنگ نزنه دخالت نکن
تجربه شده که میگم
فقط شنونده خوبی باش برای درددل شوهرت
تو رابطه شون دخالت نکن
خوب فکر کنه هیولایی، چه بهتر. فکر میکنی الان زنگ بزنی دلجویی کنی میگه چقدر خوبی ، یه صفت دیگه بهت میبنده. ولش کن. شوهرت میدونه و مادرش. اصلا. رودررو احترامش را نگه دار
عزیزم جووونی گول میخوری
اینهمه خانوم که کلی تجربه دارن به شما میگن که کاری نداشته باش به رابطه شون
شما علنا داری به شوهرت اموزش میدی که باج بده به مادرش
اون هی ناراحتی کنه شما ببشتر نازشو بخرین
ببخشید ولی به درک که ناراحته
مادری که از خونه خریدن بچه ش ناراحت بشه ( حالا به هر دلیلی ) نشون میده که نرمال نیست
بعدا برای خودت دردسر میشه
به جای اینکه تو گوش شوهرت بخونی که دل مادرشو بدست بیاره خودتو بیشتر جا کن تو دلش
اما نه با خودشیرینی
البته معذرت میخام این کلمه رو به کار میبرم ولی رفتارت عین مصداق خودشیرینه
فقط این حرفا رو به عنوان خواهر بزرگ ازم بپذیر و تلخیشو به دل نگیر
