کلی مورد بوده
خلبان، پلیس،مهندس،وکیل و...
اما هیچ وقت بهشون فکر نکردم
برام مهمه که طرف مقابل از شیفت های سنگینم سردربیاره و تجربه و مهارت منو داشته باشه(در کل به عشق و عاشقی و زندگی متاهلی فکر نمیکنم چون بنظرم از هدفم دور میشم، یا به عبارتی هرکه پر طاووس خواهد جور هندوستان کشد ، پزشکی خوندن که الکی نیس هم درس بخونی هم ازدواج کنی ، کاش که مادرم درک کنه)
تاحالا اطرافیانتون بوده کسی که پزشک باشه ولی همسرش مهندسی وکیلی بوده باشه؟؟
فقط پزشک ها خوبن
چه کیس هایی بهت پیشنهاد دادن خوشبحالت
ازدواج انتخاب همسره نه انتخاب همکار!
به نظر منم با کسی ازدواج کنید که شرایط و سختی مسیر شما رو درک کنه بهتره
عذررر خواهی میکنم اینقدر راحت صحبت میکنم. وقتی که قرار هست باهاش بری تو رخت خواب قراره از مهارت های پزشکیتون حرف بزنید یا از کنار هم بودن و.... لذت ببرید؟ وقتی که قرار هست با هم مسافرت برید قرار هست خودتون باشید و کودک درونتون فعال باشه و بهتون خوش بگذره یا مدام دکتر دکتر همدیگه رو صدا بزنید؟ وقتی دوتای میخواید غذا بخورید چی؟ با کسی ازدواج کن که کنارش خودددت باشی رفیقت باشه این مدرک صرفا برای درامد و تامین نیاز مالی هست
البته بازهم بستگی به طرز فکر خودت داره. خلبان هم ممکنه شبها پرواز داشته باشه و خونه نیاد. وکیل ها وقتو بی وقت موبایلشون زنگ بخوره و فکرشون درگیر پرونده باشه. پلیس ها هم شاید از لحاظ روحی یه مقدار بی حوصله باشند به خاطر سختی کار و چیزهایی که تو جامعه میبینند. هررر شغلی درگیری خودشو داره اونم تو این دوره که هرکی داره تلاش میکنه تا لنگ نمونه
نه عزیزم راحا باش🤍
حرفهاتون کاملا درست و منطقیه
بنظر منم عشق باید اتفاق بیفته
ازدواج هم بدون عشق و منطق ممکن نیست
ولی در کل یه هنرمند با پزشک
یه وکیل با پلیس
خب سخته
البته من تنها نظرم این نیس
خیلی از مشاورا هم نظرشون اینه
دقیقا تفاهم و درک شدن خیلی مهمتراز هم شغل بودن هست که برمیگرده به درک وفهم طرف مقابل چون این مواردو تو اطرافم دیدم که خانم به خاطر شغلش شیفت شب بوده وهمسرش چه قدرررر با فهم و درک وارامش همسرش و همراهی میکرد وبچه هارو نگهداری میکرد. شغل همسر هم اصلا ربطی به شغل خانم نداشت.
زندگی همهالان سخت شده واقعا من برای خودم لذت بردن اززندگی و توجه به عواطف و... خیلیی مهمه ولی از یه طرف هم باید سخت تلاش کرد هردوتاشو داشتن سخته تو این دوره
