کاش بود حیف دیگه ندارمش منو خیلی دوست داشت تا آخر بهم پیش دوستاش افتخار می‌کرد پزمو می‌داد کل فامیل فهمیده بودن چقدر منو دوست داره هر جا میرفتیم مراقبم بودن چیزیم نشه میگفتن مراقبش باشید طوریش بشه باباش پدر ما رو در میاره💔 کوهم رفت و من از اون موقع ویرون شدم خیلی احساس تنهایی با رفتنش کردم باور نمی کنی بگم هنوز اونورم بیادمه یه دورانی خواهرم خیلی منو اذیت می کرد و اخلاقش بد بود گاهی هم شوخی های زننده می کرد من ناراحت می شدم بعد چند وقت که دیگه خیلی کلافه شده بودم یه روز دیدم خواهرم رفتارش بهتر شده آخر به زور از زیر زبونش کشیدم فهمیدم که بابام رفته توی خوابش دعواش کرده گفته اسما رو حق نداری اذیت کنی و چند تا مورد دیگه که خب خصوصیه نمیشه گفت. خدا همه ی پدرای آسمونی رو رحمت کنه عزیز منم همین طور دلم براش یه ذره شده😢😔
اونا اینطور اعتقاد دارند🤐🤐🤐درصورتی که من هم اعتقادات خودم رو دارم و تعریف نباشه حداقل آزارم به کسی نمی‌رسه ولی اونا. رفتارهای عجیبی دارند .... اینقدر بچه بودم اذیتم میکردم سر اسم که به بابام گفتم رفت ی پلاک زهرا خرید انداختم گردنم که مثلا من زهرا باشم ،ولی به مرور زمان که بزرگ شدم دیدم اصلا ربطی ندارد .
دلم نمی خواست کسی رو به گریه بیندازم ببخش عزیزم یه لحظه حالم تغییر کرد یاد پدرم افتادم خدا روح تموم پدرهای آسمونی رو شاد کنه.
ما هم اگر قوی باشیم اونها بیشتر در آرامشن از ناراحتی ما حالشون اونور بد میشه درست و هدفمند زندگی کردن و با فاتحه و کارای خوب براشون انجام دادن میتونیم آرامش بهشون بدیم و آرامش دادن تنها کاریه که از دستمون بر میاد.
