عزیزم❤️🩹
منم از ۱۵ سالگی باهاش حرف میزدم
خواستگاری هم اومده بودن
بعد ها بازم اومدن
خیلی خوب بود ولی یه سری اخلاقا رو اصلا نتونستیم هضم کنیم
اون از من ایراد میگرفت من از اون
ولی من نمیتونم هیچکس رو مثل اون دوس داشته باشم...
هنوز خیلی وقت داری
فدات
حداقل اون میدونسته که دوسش داری و حستون دو طرفه بوده
من از 18 سالگی تا حالا تو دلم نگه داشتم نمیتونم بهش بگم چون فامیله و میترسم آبروم بره
میخام فراموشش کنم هرچی خاستگار تو این 7 سال داشتم بخاطرش رد کردم اما دیگه نمیخام پاش بمونم
خیییییلی سخته حالم گرفته اس🥲 اون بعد ها اومد گفت همه چیو درست میکنیم و عروسی که میگفتی فلان جور، میگیریم و...
ولی یه سری اخلاقایی داشت که خوشم نمیومد
وگرنه میمردیم برا هم
هعی خدا
انشاالله هر چی به صلاحته برات پیش بیاد عاقبت بخیر باشی خوشگلم
بیست یک
خانواده من هنوز به اون حد نرسیدن ولی یه بار بحث شده بود گفتم وای بیست پنج سالش بود ازدواج کرد چقدر بد
مامانم گفت اتفاقا بهترین سنه و من گفتم تا قبل سی کنسله
مامانم با شوخی گفت تو غلط کردی
ولی منم مثل تو برسه اون تایم مطمنم تا خودم چیزیو نخوام و اتفاق بیوفته کلا باب میلم نمیشه دیگه
بعد من یکم بی اعصام مطمینم دیوونه میشم یه ماه اول طلاق میگیرم
اره دقیقا ادم مثلا تو ۲۰ فکر میکنه ۲۴ بشه خیلی بزرگ شده و عقلش کامله و...
ولی من الانم خودمو بزرگ نمیبینم بچم
منم بی اعصابم😐😂👌 روانی میشم چیزی باب میلم نباشه
البته چیزای عجیب غریب نمیخواما ولی خب...
بعد مثلا برم یه چیزی تو ذوقم بخوره یا یه اخلاق مسخره ای از طرف ببینم کلا فرو میریزه باورام، پشیمون میشم
