باشوهرم 4 روره قهریم

بعدشم من قهرای شوهرمو اینجورترک دادم  که الان برات میگم قبلا مثل تو بودم منم میرفتم تولاک خودم یامیرفتم منت کشی ومدام گریه میکردم ولی بعد یاد گرفتم وقتی ناراحتم ودلگیر قهرنکنم که اونم قهرکنه فقط سرو سنگین بشم عادی حرف بزنم وقتی اونم دلگیرمیشد وقهرمیکرد من مثل همیشه حرفامو میزدم درخواستامو میگفتم اون ری اکشنی نشون نمیداد ولی منکه میدونستم گوشاش میشنوه پس میگفتم کم کم تو همون قهرش دلگیریامو میگفتم خیلی طبیعی حتی وقتی واکنش بدنشون میداد الان بعد چهارسال تلاش مثل خودم شده بدترین دعواهارو میکنیم ولی پنج دقیقه بعدش عادی حرف میزنیم یادگرفته بخدا مردا مثل بچهان فقط باهاشون لج نکنیم دستوری حرف نزنیم شاید باورت نشه ولی الان من میگم کاش چن روز قهرمیکرد زیاد باهم صحبت نمیکردیم وقتی ازش عصبیم ولی اینقد حرف میزنه که عصبیم میکنه تاحرف بزنم باهاش ولی وقتی قبلناا قهرمیکرد خیلی اذیت میشدم

میدونم چی میگی ولی این رویه منو پیش بگیر مطمئن باش جواب میده دیروزود داره ولی سوختوسوز نداره 

حالا توخوبی شوهرت یه خوبیایی داره مال من خوهیچ خوبی نداره ولی باز من سعی خودمو میکنم که یکم آرامشو به خونم بدم بخاطر دخترم

خوشبخت و ماناباشی مهربون❤