پسر بزرگم۸سالشه و کوچیکه ۳سالشه
ما معمولا با دوستامون که بچه های هم سن پسر بزرگم دارن زیاد بیرون میریم
مثلا هفته ای دوبار پسر بزرگم بی نهایت دلرحم و مهربون و صلح طلبه تمام دوستاش و بچه های کلاس عاشقش هستن حتی اگر کسی بخواد باهاش دعوا هم کنه این کوتاه میاد خوراکی هاشو با همه تقسیم میکنه وسیله هاش رو میده کلا اهل حاشیه نیست کوچکترین پرخاشی حتی به یه حیوون کنی میشینه گریه میکنه براش با همه نوع بچه ای بدون دعوا کنار میاد
ولی یه مسئله ای برام مشکل ساز شده اونم تعصب بیش از حدش رو برادر کوچیکشه باور کنید پای اون ک وسط باشه میشه دیو دو سر اصلا ادبیاتش تغییر میکنه حتی دستش میره بالا برای زدن اصلا هم مهم نیس براش که مقصر داداششه باید طرف مقابل کوتاه بیاد استدلالش اینه که این بچه است کوچولوعه
تمام دوستاش فهمیدن خط قرمزش داداششه دیگه کار به کار کوچیکه ندارن چون یکی یه دور با همشون درگیر شده حتی جواب دوستمم داد سر داداشش
ولی خب بچه های پارک که نمیدونن رفته بودیم پارک و من علنا دیدم بچه خودم مقصر بود عین یه جوجه مقابل یه بچه سه برابر خودش قد علم کرده بود و قلدری میکرد که حق نداری از اینجا بری من میخام ازین سرسره برم و جیغ میزد من سریع تذکر دادم که بیا کنار وسیله ها برای همه ست باید بقیه هم استفاده کنن اون بچه هم هنوز رو پله ها بود میخاس بره بالا پسرمم هنوز نیومده بود کنار اون بچه فقط پسرمو یکم محکم کنار زد که رد شه یه چیزی مثل هل دادن یواش نی نی جیغ زد و گریه به ثانیه نکشید دیدم پسر بزرگم داد زد چه غلطی کردی با بچه و اومد گلاویز شد و محکم هلش داد عقب تمام اینا تو چند ثانیه اتفاق افتاد اصلا وا رفتم این چه طرز حرف زدنه فقط تونستم دستشو بگیرم و جداش کنم ازون بچه گفتم مقصر داداشته چکار اون بچه داری گفت مامان این دوبرابر منه خجالت نمیکشه بچه رو هل میده🫤اینهمه سرسره باید حتما گیر بده به این نمی‌فهمه این کوچیکه اگه سرش میخورد به جایی اگه ال میشد اگه بل میشد و....
تا اخرششش دیگه هواسش پی رادین بودک کسی بهش نگه بالا چشش ابروعه و مدام با اخم و تخم از کنار اون بچه رد میشد
انگار ک بخاد بزور خودشو کنترل کنه چیزی بهش نگه
من خیلی براش توضیح دادم که رادین باید بفهمه چه کاری خوبه چه کاری بد
باید آداب معاشرت نو جمع رو یاد بگیره
باید بدونه جواب های هویه
ولی خب تو سرش نمیره میگه خب یاد بگیره ولی کسی حق نداره اونو بزنه
حق نداره دعواش کنه
این سناریو تو خونه هم ادامه داره
هررررکاررری کنه نباید دعوا شه ولی من دعواش میکنم بماند که یک ساعت برام میره بالا منبر که مامان بچه اوردی دعوا کنی چرا اصلا بدنیا اوردیش اونم پناه میبره بغل داداشش و گریه انقدر نازشو میکشه قربونش میره ک اصلا انگار ن انگار من تنبیهش کردم
حتی جوری شده اگه مدرسه باشه و من دعواش کنم کوچیکه تا چشمش به بزرگه میخوره جوری لب و لوچشو آویزون میکنه ک اون بفهمه من دعواش کردم و خب اونم روش نمیشه مستقیم ازم بپرسه دعواش کردی
میگه خب چه خبر مامان امروز رادین اذیت نکرد😐 یا میبره تو اتاق میپرسه خوشگل داداش چرا ناراحتی اونم سیر تا پیاز رو میزاره کف دستش و بازم یه دور مراسم منبر رفتن داریم تو خونه🤕
حتی ب خودشم زور میگه ولی خب
چطور بچه ۳ساله رو متوجه زورگویی هاش کنم
و به بزرگه بفهمونم تعصب بیجا نکشه😐😑😑😑
راهکار؟؟
الهی 😁 من ذوقشو کردم
ازین مدل پسرا دوس دارم
نمیدونم چرا ذوق کردم...
لطفا از طرف من،یکم فشارش بده😁😁😁
ببین بگیر فقط اینو ماچش کن
اگه منم بچه دوم میاوردم پسرم این مدلی بود، الان بچه کوچیک ببینه انقد مهربونه باهاشون، حواسش باشه و ...
از مشاور کمک بگیر
دختر بچه های ۱۶ _۱۷ساله چه میفهمن
اخرش میان ۴تا حرف هم بهت میزنن
در خونتون سرای محله نیست؟ مشاور دارن
ای جونم چه گل پسری چه داداش مهربونی خدا حفظشون کنه قلب اکلیلی شد 😍
ببین عزیزم اگه از طرف شما بشنوه انگار بخاطر اینکه فکر میکنه شما به کوچیکه زور میگید گوش نمیده
بهتره از کسی که حرف شنوی داره بخواید باهاش حرف بزنه
کاش من جای رادین بودم 😆😆،پسرکوچیکتم مثل بزرگه خوب تربیت میشه چون الگویی خوبی داره نگران نباش اقتضای سنشه به مرور مثل داداش بزرگه دسته گل میه
من دلم ازین داداش ها خواست خداااا
کاش دختر بود کوچیکه😄
از راههای غیر مستقیم آگاهش کنید، مثلا اتفاقاتی که در بین افراد دیگه افتاده را به صورت نامحسوس تعریف کنید .تا براش درس عبرت بشه.
من فکر کنم تو دوران ۱تا ۲سالگی پسر کوچیکتون خیلی بهش تذکر دادین الان اون حرفا تو ذهنش حک شده
درسته؟
