اصلا ابرو هم براشون مهم نیست
به فاجعه ترین شکل ممکن دعواااا میکنن
از کتک کاری و بدترین فحش ها و بدترین تهدید ها بگیر تا ....
اصلا هم حرف گوش نمیدن
نمیشه بزاریم همو بکشن از طرفی هیچ کاری هم نمیشه کرد براشون چون نه حرف مارو گوش میدن نه میرم پیش دکتر و روانشناس
دراینصورت ولشون کنین به حال خودشون وقتی به هیچ صراطی مستقیم نیستن معجزه که نمیتونین بکنین
هیچی بچه ی عاقل تو این موقعیت خودشو میکشه کنار
عین چی درس میخونه ازون خونه میزنه بیرون
بعد درس کار پیدا میکنه مستقل میشه و رو آرامش خودش تمرکز میکنه
بچه ای که هی غصه ی این شرایط رو بخوره و بخواد درستش کنه خودش داغون میشه میره پی کارش
ببین از من که قربانی این شرایط شدم بشنو
از قضا بذارین همو بکشن که نمیکشن هم البته
شما به فکر نجات خودت باش فقططططط
شوهر منم در بچگی شرایط شما رو داشته و هنوز ازش به عنوان ی خاطره بد یاد میکنه ،متاسفم که همجین شرایطی دارید ...بزرگتری ندارید که ازش بخواین پادمیونی کنه و بهشون توضیح بده که شرایط شما رو هم بسنجن؟؟مثل مادربزرگ و پدربزرگ؟؟اگه ندارید تنها راه جاره اینکه زودتر مستقل شید و خودتون رو نجات بدید
