کتمان نکنید
آنجا که عقاب میترسد پَر بریزد،
“مگسها”
پروانه صفت از جُوخهی آتش میگذرند.
کتمان نکنید
زیر پُشتههای این همه “خس و خاشاک” ،
هزار مزرعه کبریتِ روشن نهان کردهاند.
کتمان نکنید
کم نیستند بسیاری که نانِ خانوارِ خویش را
با همین “آشغالها” به خانه میبرند.
از ما گفتن...
همین بود به گریههای بلند!