وقتی بزرگ شد هم دلت برای خودت میسوزه وهم فرزندت ،چون به تنهایی باید بار عاطفی شما را در روزگار خوشی ودر روزگار مریضی مسئولیت جسمی را بکشد ،وشمایی که تمام زندگیت را برای یک فرزندت گذاشتی ودوست داری در مناسبت‌ها در،گردش ها ،در مراسمات در کنار شما باشد واون دیگر زندگی فردی دارد ونمیتواند به تنهایی در کنار شما باشد ،حالا گذشته از این قضیه که تنهایی های همیشگی همراه فرزندت هست وهیچ دوست واشنایی نمیتونه جای جمع های خانوادگی را برایش پر کند .
دوست من سه تا بچه داره شاغل اداره دولتی فوقش گرفت الانم دنبال دکترا هس وای که چه قدر هم خوشه ناگفته نماند کلا پسراش مامان باباش بزرگ میکنن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
