از روز حادثه بندر عباس منو مامانم از بس گریه داد کردیم صدامون گرفته اصلا نمیتونیم فراموش کنیم
خدایا کارگرای مظلوم، اون کسایی که رو کانتینرا کار می‌کرد چه گناهی کرده بودن، لحظه جون دادن کیو صدا میکردن مادرشونو بچه شونو کیوووو😭😭😭😭 راننده ها همه غریب بودن اهل شهر های دیگه بودن بچه هاشون چشم به راه بودن باباشون برگرده 😭😭 صدامون گرفته از بس شیون و داد کردیم صورتمون رو چنگ زدیم از چشم مون هم دیگه اشک نمیاد، خشکیده الان میزان دو روزه مدام گریه میکنیم کاش بغیر از اهدای خون کاری از دستمون بر میومد
مامانم از همون لحظه اعلام حادثه سراسر مشکی پوشیده گفته تا چهلم جانباختگان بندر شهید رجایی نمیخوام لباس سیاهمو در بیارم اون هاهم مثل بچه های خودم
ای کاش از دستم کاری بر میومد
اگه واقعاا با دادن جان یه ذره وضعیت بهتر میشه من حاظرم جان بی مقدارمو تقدیم به کشورم و مردمم بکنم شاید کمی تسکین بده دل داغدار مادران ایران عزیزمونو
خدایا به حق عزیزان درگاهت قسم هیچ کسیو پریشان نکن
برادران و خواهران عزیزم روحتون شاد مسیرتون پرتور😭😭😭
