اگر یه جایی اذیت می‌شدید ولی یه جای دیگه کلی خاطره خوب داشتید راضی هم بودید کجا زندگی میکردید؟
اگر این رفتن فرار از مسئولیت بود چیکار میکردین؟ میموندین حتی اگه حس کنید زندگیتون داره هدر میره، میتونی یه زندگی خوب و عادی که بقیه دارن رو داشته باشی ولی اینجا موندی
و خودت این زندگی رو انتخاب نکردی؟
منم تو این سایت دارم اذیت میشم دیگه دارم درک نمیکنم
یه مدت برای کارشناسی رفتم یه شهر دیگه و زندگیم فوق العاده بود. دیگه فشار مسئولیت های خانواده روم نبود، کلی رفیق داشتم، داشتم رشد میکردم، زندگیم عادی بود.
اما برگشتم خونه انگار دوباره یه زندان نامرئی دورمه. انگار اینجا هیچ فرصتی نیست. هیچ جایی که بتونم دوست پیدا کنم.
به ترتیب سوالها؛
۱- میرفتم و موقتی تست میکردم موقعیتش رو، خوب بود ساکن میشم نبود برمیگردم!!
گاهی یه جاهایی فقط تویه گذشته ماها خوبن ویا در حد مهمونی رفتن ویا شنیدن و... و ممکنه امروز نشه باهاش سر کرد!! مثلا زندگی تویه روستای پدری!!
۲-بهش میگن فرار به جلو!! پشیمونی میاره دیر یا زود!! البته بستگی داره تعریفتون از مسئولیت چی باشه!!
۳-دوباره جواب همون اولیه!!
