من یه روز یکی از دوستام بهم گفت که قبلا موقع حرف زدن خیلی کم زبونت میگرفت
بعد ازش پرسیدم الان خوب شدم گفت اره
بعد از این حرفش من دیگه نتونستم درست صحبت کنم و همش سعی میکردم درست صحبت کنم ولی بدتر میشد
الان هعیی دارم بدتر میشم
مثلا تو خلوت خودم حرف زدنم بهتره
ولی جلوی دوستام استرس میگیرم حرف بزنم و بد میشه صحبت کردنم
به نظرتون دلیلش چیه
حالم خیلی بده
هی سعی میکنم درستش کنم ولی بدترش میکنم
چیزی که نیست بابا منم اینجوریم
به خاطر حرفش حساس شدی بیخیال
یکی از دوستام اینجوریه خیلی دوسش دارم نازه حرف زدنش دوست دارم همش حرف بزنه گوش بدم بهش
بخاطر حرفش وسواس گرفتی. ولش بابا
مگه دوستات کی هستن که نتونی حرف بزنی؟
خودت رو تو شرایط صحبت کردن قرار بده همه از اول سخنران نبودن
چرچیل و پادشاه انگلیس لکنت زبان داشتن اما آدمای قوی بودن چرچیل حتی لکنتشو برطرف کرده
درونگرایی....اگه فقد جلو دوستات اینجوری هستی دلیل دیگه داره غیر از دوستات کلا با همه اینجوری هستی یک درونگرا واقعی هستی ...من درونگرا هستم و نه با دوستام حتی خانوادم هیچوقت با هیچکی هیچکی حرف نمی‌زنم از همه دوری میکنم فقد با خودم حرف میزنم تو خلوت خودم همکار میکنم...((: ما درونگرا های اصیل همین هستیم دیگه..
بخاطر همین باید قوی باشی و دائم حرف بزن تو خلوت خودت زیاد حرف بزن و یسری جمله آماده داشته باش پیش دوستات بگو و تا میتونی حرف بزن
این دوستا تا ابد باهات نمیمونن این حقیقته اما اگه الان برطرف کنی واسه دانشگاهت ازدواجت محیط کاریت خیلی راحت تر میشه
پیششون حرف بزن زیاد و اصلا خودت رو نباز
درست میشه
یه چیزی داشته باش که بقیه ندارن
مثلا تابستون درس بخون سال دیگه نفر اول کلاس بشی اینجوری اعتمادبنفست میره بالا یا یه رشته تاپ بخون زندگی الان نیست بعدا هم داره رو خودت کار کن
تنها کسی که تو این دنیا میتونه به هر کسی کمک کنه خودشه
