اگه توی خانوادهای فقیر متولد میشدی
که از عشق و محبت پدر و مادر خبری نبود
اگه مادرت توی جمع فامیل تحقیرت میکرد
اگه با نوزدهُ خوردهای سال سهبار تا پای خودکوشی میرفتی
باز هم از بهشت حرف میزدی؟
باز هم از رشد حرف میزدی؟
نمیخوام ناراحتتون کنم، بیخیال
ولی خوش به حالتون که انقدر مسرورانه منتظر پایان دنیا هستین
یکی مثل شما با آرامش منتظره جای بهتره
خیلی ها هم با هزاران دردو حسرتو غم و غصه منتظره جای بهترن