من یه دختر ۳۹ ساله ام
مجرد
۲ تا لیسانس دارم
و کارمند یه شرکت مهندسی ام
خونه ماشین امکانات ...
همه چی دارم ... همه چییییییی
لابد تا اینجای کار فکر میکنین من آدم موفقی ام آره ؟
ولی در حقیقت من موفق نیستم
میدونین چرا ؟
البته چراشو خودم تازه دو روزه متوجه شدم
بعد از چند جلسه رفتن به تراپیست
حرفایی بهم زد که تا مغز استخوان درکش کردم
گفت دلیل اینکه الان تو جایگاهی که باید باشی نیستی اینه که هیچوقت تابع مقررات نبودی
همیشه قانون شکن بودی
مقرراتی بودن یعنی تو نصف راه خوشبختیو رفتی
بقیه اش هم زیر سایه رعایت مقررات خود به خود بوجود میاد
مثلا من
کسی که دوسش داشتمو اونم مثلا دوسم داشت ولی رفت با دوست دختر سابقش ازدواج کرد بعد از ازدواجش اومد دنبالم و بهم گفت چقدر فکر و خیالش پیش منه
من بجای اینکه این آدمو حذف کنم هر بار که میومد سراغم قبولش میکردم
❌️قوانین احترام به خودم و حذف آدمهای سمی رو رعایت نمیکردم
هر وقت از زندگی دلگیر میشدم به دوستای نزدیکم زنگ میزدم و اونا رو در جریان سیر تا پیاز موضوعی که دلگیرم کرده بود قرار میدادم
❌️قوانین قوی و تودار بودنو رعایت نمیکردم با افشای موضوعات زندگیم ارزش خودمو پایین میاوردم
❌️بعد از تایم کار بجای استراحت سرم توی گوشی و فضای مجازی بود
❌️به استراحت روحم اهمیت نمیدادم
به آدما زیادی رو میدادم بعدش برای گرفتن حقم باید مشاجره میکردم
❌️طوری رفتار میکردم که کسی منو جدی نمیگرفت
با لباس غیر اداری سرکار میرفتم
❌️پرستیژ کاریمو زیر سوال میبردم
و ..... دیگه نگم براتون که چقدر زندگیم بی قانون و بهم ریخته ست
شمام اگه قانونی بلدین بگین یاد بگیرم
میخوام از این به بعد فقط تابع قوانین و مقررات زندگی کنم
یه زندگی اصولی سرشار از نظم