من ۲۰سالمه مستاجرم تازه عروسی کردم اما خانواده همسرم حمایتش نکردن و خودش تنها یه خونه اجاره کرده اما دوستامو میبینم ک شوهراشون خونه دارن نه اینکه حسودی کنم اما ناراحت میشم ک همسرم هیچ حامی نداره
مال من بدتره تازه شوهره من سال ها پیش پدرش کار کرد و شریک بودن اما نه حقشو دادن نه چیزی
بهتره ک بعدا هیچ منتی رو سرتون نیس
واقعا دوست دارم برم کمکش سرکار اما نمیشه کارا همه تایمش زیاده و ب کارای خونم نمیرسم گردنمم مشکل داره نمیتونم کار کنم
خب خانواده شوهر منم حمایت نکردن که هیچ ازش پول هم گرفتن ولی خداروشکر خونه گرفتیم الان زبون ندارن بگن یک ریال کمک کردیم خیلی دلم خنک میشه
شما حامیش باشید از نظر احساسی
حق دارین
اما کاریش نمیشه کرد
سعی کن پا به پای همسرت کار و انرژی بذاری تا بتونی خودت رو به دیگران خود ساخته برسونی
تنها نیستی عزیزم مام مثل شمایم
خانوادت شوهر من افتضاح هستن. منتها شوهر من همچنان غلام حلقه ب گوش اوناست....ن حمایت میکنن ن کمک...فقط انگشت میکنن مارو....
خیلیا حاصرن با عشقشون تو خونه اجاره ایم ک شده زندگی کنن ولی بهش برسن خداروشکر کن عزیزم❤️🩹
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
30 ثانیه پیش
30 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
