منم اول اعتقادم روی تک فرزندی بود.ما جزو اولین هایی بودیم که توی گوشمون از فواید تک فرزندی خوندن و ما هم دیدیم قشنگه ...
ولی پسرم رسید به ۱۰ سال دیدم چه اشتباهی کردم
هم به خاطر خودش
با ابنکه من خیلی اصول تربیتی رو رعابت میکردم و برای تربیتش مطالعه داشتم
هم به خاطر خودم و همسرم
برای همین تصمیم گرفتیم باز بچه دار بشیم
الان پسر بزرگم ۲۳ سالشه
دومی و سومی ۱۰ سال و ۱۳ سال باهاش فاصله دارن
رابطه هاشون عالیه
پشت و پناه همدیگه هستن
سختیهایی که برای تربیت اولی داشتم برای بعدی ها نداشتم دبگه
اکثر اونایی که میگن نیار از مسولیت فراری هستن
فکر میکنن از یه بار و سختی فرار کنن دیگه زندگیشون راحت میشه
درصورتیکه زندگی همیشه بالا و پایین داره چه با بچه چه بی بچه