واقعا بعضی وقتها به این فکر میکنم کاش هیچ وقت وضع مالی بابام خوب نبود تا زن دوم بگیره خیلی از دوستام همیشه به من حسودی میکنند و میگن خوش به حالت که هیچ وقت مجبور نیستی بری سر کار اما اونا نمیدونن منم دوست داشتم مثل اونا باشم ولی بابام زن دوم نمیگرفت. دوست داشتم کل خانواده مجبور باشیم برای زندگی کار کنیم زحمت بکشیم. دوست داشتم مامانم هیچوقت مجبور نمیشد که هوو داشتن قبول کنه. همه چیز به پول نیست خیلی چیزای مهم تری هست. امیدوارم همیشه تو زندگیتون آرامش داشته باشید. اینه که مهمه
فرمایش شما متین, ولی پول ارتباطی به اون قضیه نداره. این مربوط به ذات پدر شماست
صدف دریایی / بسیار نادر / در صورتی که در مورد ارشد سوالی توی ذهنتونه باهام در میون بذارید / اگه الان اونجایی هستی که فکر میکنی آخرشه, فقط به این فکر کن که خیلیها از موقعیتهایی جون سالم به در بردن که هیچوقت تصورش هم نمیکردن. به جای اینکه زندگی رو تموم کنی, درستش کن./ همهتون رو دوست دارم (به جز اونی که خودش میدونه).
یه تجربه بگم بهت. الان که دارم اینجا می نویسم کاملاً رایگان، ولی نمی دونم تا کی رایگان بمونه. من خودم و پسرم بدون هیچ هزینه ای یه نوبت ویزیت آنلاین کاملاً رایگان از متخصص گرفتیم و دقیق تمام مشکلات بدنمون رو برامون آنالیز کردن. من مشکل زانو و گردن درد داشتم که به کمر فشار آورده بود و پسرم هم پای ضربدری و قوزپشتی داشت که خدا رو شکر حل شد.
حالا تووضعش خوبه زن گرفته ،لااقل پولش هست ..واسه ما که وضعشم خوب نیست چی ..بازم وضع تو بهتر
راضی بودن به مشیت الهی آرتور أشی قهرمان تنیس جهان در سال 1983 بود که بر اثر تزریق خون آلوده به ویروس ایدز به این بیماری مبتلا شد و در بستر مرگ افتاد. در جواب نامه طرفدارانش پاسخی داد که پاسخی تاریخی در جهان شد. او پرسیده بود من از این کار خدا در حیرتم که چرا در بین این همه انسان بد، خداوند تو را برای این ویروس انتخاب کرد؟ اشی در پاسخ گفت: در سال 50 هزار کودک در جهان تنیس بازی میکنند. 5 هزار نفر آنها حرفه ای می شوند و 500 نفر برای جام جهانی برگزیده می شوند. و از میان آنها 4 نفر انتخاب شده و به نیمه نهایی میرسند. آن گاه که جام جهانی را با غرور در دستانم گرفته بودم هرگز نگفتم خدایا چرا از بین این همه تنیس باز مرانفر اول جهان برگزیدی؟ و اکنون نیز که در دام بلایش گرفتار شده ام هرگز نخواهم گفت خدایا! چرا مرا به این خون آلوده انتخاب کردی؟ و این مقام مثبت اندیشی و شکر و توکل و رضا به حضرت حق است.