توروخدا بگید چکار کردید
با خانواده ارتباطمو بهتر کردم تایم گذشت علاقه هامو پیدا کردم پت اوردم خودمو درگیر هدفام کردم به خودم رسیدم ظاهرمو مورد علاقم کردم
نه اوج افسردگی ام
فقط ب ظاهر میخندم
به خود کشی هم فکر کردم
من یه مدت افسرده شدم نمیدونم شدید بود یا نه هرروز گریه میکردم هرروز میپرسیدم برا چی زندم ؟ تمایلی به کارای روزمره نداشتم بیرون دوست نداشتم برم دلم میگرفت حس تنهایی خیلی شدید داشتم انگار تو باتلاق بودم کسی نمیتونست کمکم کنه خودم از جال خودم خسته بودم غذام درست نمیکردم بیشتر وقتا همسرم میومد درست میکرد یعنی هیچ انگیزه ای نداشتم
مال من شدید نه خوب نشدم بدتر میشم
کم کم به خودم زمان دادم چیزایی که دوست داشتم به همسرم میگفتم میخرید خوراکی یا چیزای دیگه مثلا... مهمترین چیز آواز خوندن بود نوحه خوندن بود من اینارو میخوندم کسی خونه نبود انگار دلم خالی میشد گاهی گریه میکردم وسطاش ولی بخدا خیلی ارومم میکرد ... نمیتونستم از گریه فرار کنم حتما باید برا خودم گریه میکردم
دارو درخواست بده فردا راهنماییت کنم الان خوابم میاد
نمیتونی با شوهرت صحبت کنی ؟ من یه بخشیشم شوهرم باعث شد ولی داد میزدم حرفمو میگفتم بهش
ببین خودتو بنداز بغلش گریه کن بگو حالت بده جز اون کسیو نداری بگووو اینارو به خودش واقعا حس بدیه افسردگی خودتو نجات بده
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
51 ثانیه پیش
52 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
