ادما تا وقتی ناراحتن،غم دارن،حالشون بده ب من احتیاج دارن میان سمتم،منم ک مشکلی نداشتم و ندارم بخدا اینکه بقیه بهم اعتماد میکنن حس خوبی بهم دست میده بخدا از جون و دل مایه میزارم🥲
ولی چرا تو خوشی هاشون من هیچ و پوچم؟
چرا هیچکی منو درک نمیکنه؟
چرا من وقتی حالم بده هیچکدومشون نیستن..
امشب خیلی حالم بده کلا امروز خیلی اتفاقا برام افتاد خیلی حرفا ک نباید میشنیدم رو شنیدم
نمیتونم جلو اشکامو بگیرم
هعی نینی سایت یار همیشگی من🥲😂
مادربزرگم میگه یار بی کسان خداست بیخیال بقیه به خودش بگو خودش حل میکنه ناراحتی هاتو
تو جوشن کبیر س تیکه ای بود هر وقت دلم میگیره میخونمش
خطاب ب خدا میگه
ای پناه کسی ک پناهی ندارد
ای دوست کسی ک دوستی ندارد
ای طبیب کسی ک طبیبی ندارد
آره منم همینجوریم، سنگ‌صبور بقیه‌م ولی راضیم از وضعیت و بیشتر لذت میبرم از اینکه حال بقیه رو خوب کنم
ولی اینکه می‌فرمایید موقع مشکلات شما اونا نیستن، بنظرم باید یه تجدیدنظری توی انتخاب دوستاتون بکنید، رابطه‌ی متقابل و دوطرفه‌ست به‌هرحال
من خودم کلا دوست ندارم راجع‌به مشکلاتم با کسی حرف بزنم، دوستان حتی خانواده اگه متوجه حال بدم بشن اصرار میکنن که مشکلمو بگم اما اصلا نمیتونم اینکارو بکنم
