از وقتی یادم میاد بی پول بودیم
همیشه حسرت همه چیز به دلم بود حتی دو تیکه لباس
الانم پول دارن ولی خرج نمی کنن
تا اینکه برام یه خاستگار خوب اومد
اینجا رسم نیست دختر جهیزیه کامل بده ولی دیگه اینجوریهم نیست که کلا هیچی نده
مثلا نصف وسایل رو میخرن
شوهرم بیشتر احساس میکنم که تعارف کرد گفت نه پول هست شما زحمت نکشین
اینا دیگه نکردن 2 تا قابلمه هم برام بخرن
هیچی هیچی
بعد الان مامانم میگه تو رو امروز ببرن فردا برت میگردونن چرا ظرفا رو نشستی
من عمدی نمیشورم
دلم پره
پیش شوهر و خانواده شوهر کوچیک شدم
حرص نخور تحمل کن مهم خودت و شوهرتی
کوچیک نشدی
اتفاقا مردی که خرج بیشتر میکنه قدر زنش رو میدونه تو اسلام واسه همین جهاز و مهر و نفقه و همه چی گذاشتن که مرد بده
زن نباید راحت بدست بیاد
الان چیزی نگن دو روز دیگه جاری جدید بیاد ببین چقدر مقایسه میکنن ماهرشوهر ب کسی وفا نکرده
عزیزم وقتی اینقدر بزرگ شدی که میتونی ازدواج کنی اینقدر هم بزرگ شو برو سر کار و خودت جهاز بگیر الان کم کم حقوق ۱۰ تومن میدن نمیتونی چهار تا وسیله بگیری همش از پدر و مادر توقع نکنین
چی بگم گلم اشتباه اول از سمت خودت بود وقتی دیدی نمیگیرن خودت دست به کار شو ماله منم مادرم با اینکه حقوق پدرم دستش بود. برام نخرید خودم رفتم سر کار خریدم کم خریدم ولی خوب خریدم با افتخارم رفتم خونه بخت بعضی پدر و مادرها فکر میکنن دختر بار اضافه است و هم دادنش دیگه تموم خرج هیچی رو نباید بدن شانس ما هم اینمدلی خانواده نصیب ماها شده من لباسامم خودم میگرفتم
