ما شش تا بچه ایم من آخری هستم . خانواده شوهرم خیلی پرجمعیت هستن . دوماهه پدر شوهرم مریضه همشون مثل پروانه دورش میگردن تا صبح کنارش هستن چون خیلی پیره. خانواده من اونجوری نیستن اصلا دلیلشو تربیت اشتباه یا بی سیاستی مادر یا هرچی بود نمی‌دونم . سه تا از خواهربرادرام شهر دور هستن مدام این فکرو میکنم که چیکار کنم با پدر مادرم چیکار کنم اگه پیرتر بشن و نتونن کاراشونو بکنن همه مسوولیتشون میفته رو دوش من چون برادرهای بی نهایت بی خیال و بی عرضه ای دارم و اینجا فقط خودم هستم . همش میگم اگه بیفتن تو جا و کارای شخصیشون رو نتونن انجام بدن من چیکار کنم خدایا . این فکرها خیلی خیلی عذابم میده خیلی ناراحتم خیلی نگرانم هم برای خودم هم اونا همش میگم اگه اونجوری بشه من بدبخت میشم چطوری با یه بچه به اونا برسم پس زندگی خودم چی
چو فردا رسد فکر فردا کنی
مادرمم مریضه هم زخم معده داره هم اینکه نارسایی کلیه . جدیدا هرچی میخوره بالا میاره . زیاد سرحال نیست همش مریضه نمی‌دونم از فکر و خیال دیوونه شدم . اونقدر فکر کردم که زندگی مشترکم داره نابود میشه اصلا فکرم تو زندگیم نیست
عزیزم میشه بگی شاهرخ بهم پیام میده یا نه آخه کات کرده باهام
شنیدم حس ششمت خوبه
سلام عزیزم میشه برای منم کارت بندازین لطفا؟
عزیزم میشه برای منم کارت بندازی؟
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
29 ثانیه پیش
29 ثانیه پیش
31 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز