من ۲ سال پشت کنکور موندم برای رشته پزشکی و قبول نشدم و رتبم خیلی افتضاح شد .بعد دیدم اینجوریه گفتم یه دانشگاه ثبت نام کنم حداقل یه لیسانس بگیرم و در کنارش کنکور بدم حدود ۲ سال همزمان با این رشته کنکور دادم و شرایط سخت تر شد چون هم باید رشته دانشگاه رو میخوندم هم برای کنکور بازم رتبه ام افتضاح شد چون از یه طرف هم افسردگی شدیدی داشتم برای کنکور نتونستم قبول شم .دیگه گفتم فایده نداره .الان دانشجوی ترم ۵ رشته مترجمی انگلیسی پیام نور هستم و سطح زبانم پایینه ولی دارم کلاس میرم و پیشرفت میکنم
پیام نور کلا انلاینه هیچ کلاس درسی تشکیل نشد تو این ۲،۳ سال .و خودخوانه و کلا خونه ام و احساس اضافه بودن میکنم تو خونه .حرفای پدرو مادرم هم هست .یه مدت رفتم سرکار و بخاطر حقوق کم و محدودیت پدرم اومدم بیرون .الانم امکان کار دارم ولی چون شهر کوچیکم کاری نیست .گفتم برم هلال احمر ثبت نام یکم از این خونه نشینی دربیام که پدرم مخالفت کرد ولی بازم ثبت نام میکنم .
زمانی که قبول نشدم تو رشته های پزشکی .از اون موقع انگار یه چیزی کم دارم تو زندگیم و همیشه حس میکنم هر کاری هر دانشگاهی برم نمیتونه جاشو برام پر کنه و از اونجا که پیام نوره دانشگاهم همیشه دوست داشتم برم حس دانشگاه رفتن و خوابگاه رفتن رو تجربه کنم ولی چون انلاینه هیچوقت این حس رو تجربه نکردم.
حتی کتابای دوران کنکورم رو نگه داشتم یه روز دوباره کنکور بدم ولی حس ترس دوباره قبول نشدن و افسردگی دوران کنکور رو دارم
میترسم نشه بازم عمرمو بزارم و نشه .
بنظرتون چیکار کنم زندگیم تغییر کنه از یکنواختی دربیاد و اون حس حسرت قبول نشدنه از بین بره.
و یه کاری کنم
ادمین و ادیتور هم هستم ولی کار نیست ..
