سلام عزیزان
نماز روزه هاتون قبول
عیدتون مبارک😍
یه سوال دارم.. یه نفرومیشناسم تو خونواده خیلی مشکل داره مامان و باباش اصلا محل بش نمیدن و جوری که بعضی مواقع باباشم میگیرتش به باد کتک
حدودا23سال داره و اینقدر که بعضی مواقع به پوچی میرسه و حتی به خودکشی هم فکرمیکنه
میخواستم تجربیاتتونوبگید که که چه جوری باش رفیق شم و بتونم دوست خودم کنم که بتونه به زندگی دلگرم شه؟؟
تو چتر نجات بقیه نیستی
درس نخونده؟
مثل ادم ها باهاش رفتار کن
عزیزم اگر دچار اختلال هست افراد دچار اختلال روان آدم رو پیر می کنند
نمیگم نباید باهاشون مثل آدم رفتار کرد نه
اتفاقا اون ها هم مثل ما آدمیزادند
منظورم کلا این هست زندگی باهاشون خیییلی سخت هست چون تفکرات شون هم برای خودشون هم دیگران آزاردهنده هست
ایشون باید تراپی بشه تا بتونه آرامش رو به خودش و دیگران برگردونه
ببین خوشگلم
یه وقتی هست تو به یکی کمک میکنی و آسیب نمیبینی
مثلا برای یه فقیر یه پرس غذا میخری
این آسیبی واست نداشت
یه وقت دیگه هست واسه طرف غذا میگیری جیبتم میزنه واسه پس دادن کیف پولت ازت باجم میگیره
کمک کردن اگه به قیمت از دست دادن سلامت روان تموم بشه ضرر زدن به خودته
تو سوپرمن نیستی بری وسط زندگی خراب دیگرون یهو بخوای همه چیو از نو بسازی، در غیر این صورت کمک نکردی، ایثارگری کردی
که ایثارگری (کمک به هر قیمتی) یه طرحواره روانیه
چون به پوچی رسیدن و افکار خودکشی داره احتمالش هست یا در معرض اختلال باشه یا دچار اختلال
البته تا مورد مصاحبه تشخیص دقیق حرفه ای قرار نگیره نمیشه زود قضاوت کرد
و کاری که از دست تون برمیاد بهش بگید می تونم بهت پیشنهادی بدم اگر قبول کرد طوری که گارد نگیره تشویقش کنید حتما با یک تراپیست خوب و حرفه ای ارتباط بگیره تا اگر چیزی هم نباشه حداقل واسش پیشگیری بشه
بعد بعد که مطمئن شدید حالش بهتر شده باهاش صمیمی و همراه بشید
