از دست مامانم خیلی ناراحتم جوریکه باعث شد بهش بی احترامی کنم.همه آدمای دنیارو به من و خواهرام ترجیح میده و بخاطر اونا حتی به ما برچسب دخترای خراب هم میزنه
هیچ به ما دخترا احترام نمیزاره بابامم مث خودش شده حرف اول و آخرشون فامیله.جوری که من میگم فلانی بره به درک برمیگرده بهم میگه خودت بری به درک نه اون که فامیلمه
حتی عروس مون رو هم به ما که دختراشیم ترجیح داد و نزدیک ده ساله یه چشممون خونه یه چشممون اشک.همه خواهرام با ازدواج از خونه فراری شدن من خیلی بدبختم که اینجا تو خونه ام😭😭😭😭
خیلی ناراحتم بهش چیز گفتم ولی واقعا هرچیزی حدی داره صبر منم تموم شده
اووو چیشده چ خبره همه تایپیک میزنن از مادراشون ناراضین😶😶
الهی. چقدر بد.
چندوقته مریض بود بخدا حتی شبا کنارش بودم و خودش میدید چشم رو هم نمیزاشتم ولی آخرش بهم گفت هیچکدومتون به دردم نخوردین کاش میرفتم پیش عروسم
با اینکه حتی باعث شد حدود یکماه از درسامم عقب بیفتم و کلی گریه کردم واسش باز اینو گفت
عصبانی بودی یه چی گفتی بعدا از دلش درآر
اونم به دل نمیگیره دو سه روز سرسنگینه فقط
البته من خشانت هم به خرج میدم (جیغ جیغ میکنم و نفرین هم میکنم)
خیلی ناراحتم جواب محبت این نیست
بخدا ولی حتی یک درصد ارزش واسم قایل نیستن.شاید بیشتر از من به سطل آشغال اهمیت بدن
انقدر باخواهرام میشینیم در مورد همه چیز باهاش صحبت میکنیم که مادرمن اینجوره اونجوره واسه خودت ارزش قایل باش اینکارو کن اونکارو کن ولی یک ثانیه بعد یادش میره همه چیز و میگه تقصیر خودتونه که همه دنیا باهاتون بدن
