شوهرم ۴۱ ساله شه ، حقیقتا به جایی رسیدم که دیگه دوستش ندارم ،۱۴ سال از زندگیمون می گذره دلیلشم اخلاقشه ، اهل فضای مجازی نیست ( گوشیش بدون قفله نه اینستا داره نه تلگرام فقط ایتا ) ورزشکاره ، نه رفیق داره و نه اهل رفت و آمد ، خونواده اش هم شهرستانن و نزدیک ما نیستن .فقط خیلی خیلی حساسه ، تا زمانی که همه چی آرومه خوبه ، اما همین که کوچکترین چالش یا به اصطلاح تقی به توقی می خوره به هم می ریزه و شروع می کنه به غر غر کردن ، ول کن هم نیست .مثلا همین امشب،برنامه ریزی کردم بریم سینما حقیقتا دلم خواست زنگ زدم به داداشم تا اونم بیاد بدون اینکه با همسرم هماهنگ کنم ، زندگی رو به کامم تلخ کرد . گاهی به فکر جدایی ام ....